Vrede op aarde

Wat moet daar voor leesteken achter? Een vraagteken of een uitroepteken? Of allebei? Of drie van die puntjes (…)? Of emoticons?

Het is bijna Kerst, en dan denken veel mensen aan vrede. Er verschijnen diverse gedichtjes en gedichten, artikelen, boeken, films et cetera die gewijd zijn aan vrede. Sommige mensen proberen ook aardig te zijn voor mensen die ze niet kennen, of, moeilijker nog, voor mensen die ze eigenlijk niet zo graag mogen.

Nou, heb je er wat op tegen, of zo?!

Ik niet, ik zou ’t graag willen!

Maar omdat ik niet zoveel zin heb om iemands Kerst te ‘ontsieren’, geef ik vandáág aandacht aan een uitspraak van Jezus, die wat minder ‘vreedzaam’ overkomt. Ja, inderdaad dezelfde Jezus van Wie we de komst over een paar dagen herdenken.

Denk niet dat ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard.

Dat staat in Matteüs 10:34. En, als je wilt weten wat dat kan betekenen, lees dan nog een stukje verder: Matteüs 10:34-39. Daar rijzen je de haren van te berge. Ruzie in je eigen gezin. Dat wil toch niemand?! En toch zul je moeten kiezen, als het erop aankomt… Maar leg het niet verkeerd uit: Jezus zegt niet dat je niet van je familie mag houden! Goed lezen…

O, by the way, in Lucas 2:14 staat nog iets ná ‘vrede op aarde’. Kijk maar eens. En, neem van mij aan, en als je dat niet wilt, neem het van God aan (da’s sowieso beter): die mensen kun je niet verslaan. Als God van je houdt, verlies je misschien wel je aardse leven, maar win je de eeuwigheid, samen met God. Daarover staat helemaal niet zoveel in de Bijbel, maar wat er staat is wel heel erg veelbelovend!

Dus: join the club! Die kans heb je zolang je leeft…

Uitstellen? Zou ik niet doen… zie bijvoorbeeld ‘Vrede met God, daar kun je wel/niet mee wachten‘.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

24 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen; geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

Agur

Spreuken 30 begint met “De woorden van Agur, de zoon van Jake”.

Agur is iemand die het niet zo goed met zichzelf getroffen heeft. Hij is nogal bescheiden. Dit kun je lezen in de verzen 2 en 3.

Heel wat jaartjes geleden heeft iemand eens een liedje geschreven over hoe moeilijk het is om bescheiden te blijven. 😉 Je kunt proberen het op YouTube te vinden.

Toch vind ik het met Agur wel meevallen; ik vind zijn uitspraken wel van wijsheid getuigen. Van mij zou hij niet zo bescheiden hoeven zijn; sommige van zijn uitspraken vind ik heel logisch, goed te begrijpen. Maar dat zeg ik, niet Agur zelf… En Salomo is het met Agur eens, in die zin, dat je jezelf niet moet prijzen, dat je dat beter aan een ander kunt overlaten (Spreuken 27:2).

Ik vind dat Agur enkele behartigenswaardige uitspraken heeft gedaan. Hij vraagt God hem ver van leugen en bedrog te houden, en hem niet rijk of arm te maken (Spreuken 30:7-9). Lees die tekst maar eens om te zien waaròm Agur liever niet rijk of arm wil wezen. Dat van leugen en bedrog, en rijkdom en armoede zeg ik hem zó na. Ik heb tijden gekend dat ik het financieel een stuk beter had dan nu, maar ik verlang er niet naar terug. Nu ben ik niet rijk, maar ook niet zo arm dat ik proletarisch zou moeten gaan winkelen. En daar ben ik erg blij mee.

Hij doet nòg een belangrijke uitspraak, namelijk dat je niets moet toevoegen aan Gods woorden, zie vers 6. Daar kun je je van afmaken met verwijzing naar de verzen 2 en 3, maar Agur is niet de enige schrijver in de Bijbel die het over dit onderwerp heeft…

En hij heeft nog wel meer dingen gezegd, lees het hele hoofdstuk maar.

Agur eindigt zijn woorden met een waarschuwing aan mensen die wat minder bescheiden zijn dan hij:

Als u dwaas gehandeld hebt door u te verheffen,
en als u het zich voorgenomen hebt: de hand op de mond!
Want druk op de melk brengt boter voort,
druk op de neus brengt bloed voort,
druk van de toorn brengt onenigheid voort.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

24 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen; geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

Vertrouwen komt te voet, en gaat te paard

Dat is een voor veel mensen bekend spreekwoord. En bijna iedereen heeft wel eens iets meegemaakt waardoor hij met dit spreekwoord te maken heeft gekregen. Of omdat een ander je iets aangedaan heeft, of omdat je zelf een stomme streek hebt uitgehaald naar een ander toe.

Vertrouwen gaat niet alleen snèl weg, maar ook vèr. Zo’n paard komt een heel eind in een paar dagen… En terug moet de ruiter lopen. Dus voordat je weer met opbouwen kunt gaan beginnen…

Wat heeft dit nou met de Bijbel te maken? Ik kan natuurlijk vragen: “Wat dacht je er zèlf van?”, en uiteraard is het goed dat je daar eens over nadenkt, maar ik ga ook aangeven wat ik daar zelf van vind.

Lees eens Matteüs 18:21-35. En Efeziërs 4:26-27.

Moeilijk, zo vaak vergeven. Moeilijk, niet zondigen als je boos wordt. Want je kunt terecht boos zijn. Vooral als er lang wordt gewacht met verzoening, dat er een hele tijd überhaupt geen reactie komt. Dat paard van zojuist is dan al een heel eind weg… En dan toch (blijven) proberen! Ik vind het moeilijk.

Je hoeft overigens heus niet over je te laten lopen! De minste zijn, de ander uitnemender achten dan jezelf betekent niet dat je je als vloermat moet laten gebruiken. Maar wat betekent het dan wel? Misschien duidelijk laten merken dat je die twee mijlen met iemand optrekt? Zie Matteüs 5:41.  Niet chagrijnig, maar assertief: op je eigen plek. Als je een stukje rondom de genoemde Bijbeltekst leest (Matteüs 5:38-42), wordt je vast wel duidelijk dat ‘assertief’ nog niet zo’n gekke uitleg is.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

24 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen; geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

geef dat niet die woorden breken op de daden van uw kerk

Dat is een stukje uit Gezang 360 (Liedboek 1973), derde couplet. De ‘woorden die niet moeten breken op de daden van uw kerk‘ zijn degene die wij willen leren spreken:

Leer ons, Heer, vrijmoedig spreken
over uw verlossend werk

Ik ken vrij veel mensen die dit is overkomen: dat die woorden niet (meer) aankwamen vanwege de daden van de kerk. Relaties gaan ervan kapot. Mijzelf is het ook al herhaalde malen overkomen; ik ben nog steeds bij een kerk, zelfs nog binnen hetzelfde kerkverband.

Op dit moment heb ik er opnieuw mee te maken. Ik heb zo langzamerhand het gevoel dat het net zoiets wordt als met Paulus en Barnabas, zie mijn stukje ‘Conflicten in de kerk‘. Alleen ben ik er nog niet zo zeker van dat het na verloop van tijd weer goed komt, zoals bij die twee. Zou bidden helpen?

Toevoeging 21 december 2016. Uit eigen ervaring kan ik zeggen: “Ja, bidden helpt.”. Gelukkig wel! Liefde overwint.
Toevoeging 27 mei 2019. Ik sta nog steeds achter Uit eigen ervaring kan ik zeggen: “Ja, bidden helpt.”. Gelukkig wel! Liefde overwint., maar dat slaat niet op het hier bedoelde conflict; dat is uiteindelijk compleet geëscaleerd, zie Omgaan met verschillen en Zo heb ik het niet bedoeld!.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

Ongelijkheid is de bron van macht en willekeur

In een eerder bericht (‘De ingekomen stukken worden behandeld‘) had ik dit zinnetje geciteerd.

Kun je ongelijkheid wegnemen?

Vast wel voor een heel eind. Maar er blijven wel verschillen. In ieder geval hier en nu.

God heeft bepaalde vormen van ongelijkheid geboden of toegestaan.

Lees Romeinen 13 eens. Daar zegt Paulus dat er geen overheid is die niet van God komt. Het bestaan van een overheid betekent per definitie ongelijkheid. En inderdaad is die ongelijkheid heel vaak een bron van macht en willekeur. Toch wil God dat wij onze overheid erkennen.

Even verderop in het hoofdstuk geeft Paulus aan dat alle geboden worden samengevat in ‘Heb uw naaste lief als uzelf.’. Dat stond even anders geciteerd in ‘De ingekomen stukken worden behandeld‘, maar de strekking is, denk ik, bijna dezelfde: ‘de ander uitnemender achten dan jezelf‘. Maar is ‘bijna’ genoeg? Als je het grote gebod als eerste ziet, komt het, denk ik, met dat ‘bijna’ wel goed – dan stel je in ieder geval niet jezelf tot norm.

In de kerk heeft God ook ongelijkheid geboden, bijvoorbeeld in de aanstelling van oudsten: er zijn oudsten (die leiding geven) en gemeenteleden (die naar de oudsten luisteren). En Hij heeft daarvoor via Paulus regels gegeven. Paulus beroept zich erop dat hij ‘de Geest Gods bezit’, zie o.a. 1 Korintiërs 7:40.

Omkleed u met de Heer Jezus Christus en geef niet toe aan uw eigen wil, die begeerten in u opwekt.Romeinen 13:14.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

24 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen; geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

Verklaring

De berichten die onder dit bericht gepubliceerd staan zijn eerder onder mijn naam en auteursrecht op een andere website gepubliceerd. Ik heb er de originele verschijningsdata aan gekoppeld. Ik behoud me het recht voor de inhoud aan te passen.
De berichten boven deze verklaring zijn op deze site voor het eerst gepubliceerd.

Laatste wijziging: 12 december 2016.

De ingekomen stukken worden behandeld

De ingekomen stukken worden behandeld, o.a. de besluiten van de synode te Dunville. De kerkenraad deelt de zorgen rondom deze ontwikkelingen.” Een citaat uit ons kerkblad van december.

Zomaar een korte opmerking. Wat zit er achter? Ik heb even gezocht met Google. Ik vond een artikel ‘Zusterkerkrelatie Noord-Amerika en GKv op scherp’ (inmiddels, 14 december 2017, niet meer te vinden), waarin wordt verwezen naar een document dat te downloaden is van de site van de Canadian & American Reformed Churches, van de pagina over de synode van Dunville; op die pagina zoeken met CRCA Netherlands Subcommittee Report to Synod Dunnville 2016 zou het betreffende rapport moeten opleveren, door er op te klikken zou je het moeten kunnen downloaden. Let op: het is in het Engels… Inmiddels, 14 december 2017, levert dit zoeken wel erg veel documenten op. Wellicht lukt het je zo: CRCA Netherlands Subcommittee Report to Synod Dunnville 2016.

… en het is geen kort document. Onze (geestelijke) broers en zussen in Canada en Noord-Amerika maken zich zorgen over heel wat zaken waar wij als GKv hier in Nederland mee bezig (geweest) zijn. En binnen de GKv maken mensen zich óók zorgen, getuige deze korte opmerking van onze kerkeraad in het verslag van zijn vergadering.

Op de website Man vrouw kerk vond ik een artikel van ds. Henk Folkers, waarin het o.a. gaat over de kerken in Amerika en Canada, en hoe de relatie met die kerken beïnvloed wordt door hoe we (hier) met de Bijbel omgaan. Maar er staat nog veel meer in. Ik citeer het laatste stukje van zijn artikel:

Ongelijkheid is de bron van macht en willekeur.
Daar is maar één remedie tegen, die het onbehagen uit je leven bant.
Die remedie is: in praktijk brengen van de basale wet van de christelijke liefde.
Die wet luidt als volgt: je moet God liefhebben boven alles en de ander uitnemender achten dan jezelf.
Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.“.

Goed om daar eens over na te denken. Hoe vul je dat in? En waarom op die manier? En, als je er toch over nadenkt, luidt dat tweede gebod niet dat je je medemens moet liefhebben als jezelf? Zit er verschil in de betekenissen van de formuleringen?

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

De beesten uit de zee en uit de aarde

Via De Correspondent kreeg ik vandaag een filmpje te zien over een robot-rog. Het filmpje bestaat al wat langer. Het ‘beest’ is van kunststof en metaal, en het ‘leven’ dat erin zit komt van hartcellen van ratten. Toen moest ik denken aan het beeld van het beest uit de zee, dat in opdracht van het beest uit de aarde gemaakt wordt, zie Openbaring 13:14-15.

Al meer dan 20 jaar geleden heeft men een menselijk oor op een muis laten groeien, zie dit bericht in Trouw. Dit wist ik al wat langer dan vandaag 😉

En toen ik het te horen kreeg, moest ik vrijwel meteen denken aan het beest uit de zee, waarvan de dodelijke wond genas, zie Openbaring 13:3.

Zou het nu al gauw gaan gebeuren? Zie Openbaring 13:16-18.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

11 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen; geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

Gedeelde vreugde is dubbele vreugde, gedeelde smart is halve smart

Hoe kan dat nou? Wat je met iemand deelt wordt toch minder?! Zo ben ik het tenminste wel gewend… Als ik een appel met iemand deel, hebben we elk de helft. Anders dan in twee helften verdelen kan natuurlijk ook, maar je hebt nooit de hele appel, als je deelt.

Dus bij vreugde delen is er iets vreemds aan de hand. Blijdschap delen werkt kennelijk net als iets kopiëren op je computer: dan heb je ’t zelf nog tot je beschikking, en ’t staat ook op bijvoorbeeld je backupschijf (in de ‘cloud’, of waar dan ook). En blijdschap delen is vrijwel nooit illegaal. Vrijwel? Veel lawaai maken wordt je niet door iedereen in dank afgenomen…

Volgens mij is dat een gave van God, dat blijdschap niet minder wordt, als je ’t deelt. En soms werkt ’t met andere dingen ook, lees maar eens wat ik op Dankdag gepubliceerd heb.

Maar dan is dat je bij het delen van verdriet minder overhoudt van wat je had óók een gave van God. Je hebt iets waar je (meestal) niet om gevraagd hebt, en door het met iemand te delen, wordt het minder. God wist als het ware een deel van het verdriet bij jezelf uit… ook een vorm van wiskunde. 😉

Een nicht van mij maakte me attent op een mooi stukje, dat wel iets te maken heeft met het delen van verdriet: ‘Blijf bij me‘. Over hoe belangrijk je aanwezigheid voor een ander kan zijn…

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

… en kon zelfs zijn dochters verkopen

Omdat ik een reactie heb gehad op ‘Samen dienen‘ waarin mij verzocht werd ook een link te plaatsen bij ‘Meer lezen?’ naar de website Man vrouw kerk, ben ik die site gaan bekijken. Een (in ieder geval technisch) goed verzorgde site; ook WordPress, net als deze.

Ik vond daar een powerpointpresentatie: ‘De rechtspositie van vrouwen in de Bijbelse tijd’. Enkele opmerkingen daarin luiden als volgt (links naar de aangehaalde teksten van mij):

De man is heer van het gezin. Vgl. Sarah die haar man heer noemde (1 Petr.3).

De familie, inclusief echtgenote) hoort hem toe (10e gebod). Hij fungeerde als familiehoofd, en kon zelfs zijn dochters verkopen (Ex. 21) en uithuwelijken (1 Kor. 7:36).

Eerst een correctie op de verwijzing naar 1 Korintiërs 7:36; daar gaat het in de NBV en de Willibrordvertaling (1995) niet over uithuwelijken. In de HSV ook niet, maar daar staat een ‘lampje’ achter ‘aanstaande vrouw’; als je daarop klikt, wordt de volgende verklaring getoond: “7:36 Een andere keuze van vertalen is dat het hier gaat om een vader met het oog op het uithuwelijken van zijn dochter; zie ook vers 37.“. En kijken we in de vertaling NBG 1951, dan zien we, en dat citeer ik maar even om het duidelijker te maken:

Vindt nu iemand, dat hij jegens zijn jongedochter niet betamelijk handelt, indien zij reeds wat ouder wordt, en het zo behoort te geschieden, hij doe, wat hij wil; het is geen zonde, laten zij trouwen. Doch hij, die, in zijn gemoed vast overtuigd, niet genoodzaakt wordt en macht heeft over zijn wil en hiertoe bij zichzelf besloten heeft, zijn jongedochter ongerept te laten blijven, zal wèl doen. Wie dus zijn jongedochter uithuwelijkt, doet wèl, en wie haar niet uithuwelijkt, doet beter.“.

Hé, hier gaat het wèl over uithuwelijken! Maar in de ‘nieuwere’ vertalingen dus niet (meer). Dat had wel vermeld mogen worden, vind ik. Maar misschien is het er op het congres wel bij verteld…

De suggestie die van de opmerking over het verkopen van dochters uitgaat is dat een man zijn zonen niet kon verkopen. Maar dat kon wèl, sterker nog, hun moeder kon (gedwongen worden) dat (te) doen, zie b.v. 2 Koningen 4:1-7.

Maar wat staat er nou precies in Exodus 21:7-11? Lees het zelf eens! Het punt van dit stukje Bijbel is niet dat mannen hun dochters konden verkopen. Nee, dat is iets heel anders: zo’n dochter wordt beschermd tegen de willekeur van de man waaraan haar vader haar heeft verkocht (heeft moeten verkopen?). Voor zonen die verkocht werden was zo’n speciale bescherming kennelijk niet nodig – er was beschermingsrecht voor Hebreeuwse slaven. Dat zal vast te maken hebben gehad met dat je wèl eventueel je zoon met een slavin liet trouwen, maar dat je beslist niet je dochter met een slaaf liet trouwen. Maar dat is een veronderstelling van mij – ook al doe ik die op vrij redelijke gronden.

Deze powerpoint is op een congres gebruikt. Is er werkelijk niemand die ‘even’ heeft gekeken wat er in 1 Korintiërs 7:36 stond? Dat je dat andere punt, van Exodus 21:7-11, mist, als je net ‘vers’ met die tekst geconfronteerd wordt, dat kan ik me voorstellen. Maar even de moeite nemen om die tekst over ‘uithuwelijken’ te lezen? Of thuis even kijken op de hand-out… of op de website…

Het gaat mij er niet om dat ik het niet met de opsteller van de presentatie eens ben als het gaat om de achtergestelde positie van vrouwen, ‘vroeger’; tot nog niet zo lang geleden, trouwens. Maar mijn punt is: als je argumenten gebruikt die gemakkelijk onderuitgehaald kunnen worden, zoals ik hier met twee van de vier genoemde heb gedaan, komt dat je doel niet ten goede. En ik ben nog niet klaar!

Een pagina verder in de presentatie zie ik het woord ‘concubine’ staan. Zie Exodus 21:10. Daar wordt op z’n minst gesuggeréérd dat de verkochte dochter de status van echtgenote heeft.

Op pagina 5 zie ik staan “Vrouw die voorechtelijke gemeenschap had gehad werd gestenigd. De man bleef buiten schot (Deut. 22)“. Lees dat stukje, Deuteronomium 22:22-29, nou eens nauwkeurig.

  • Man met getrouwde vrouw: beiden gedood.
  • Man met met een ander ondertrouwde (verloofde) vrouw in de stad: beiden gedood.
  • Man met met een ander ondertrouwde (verloofde) vrouw buiten de stad: alleen de man gedood.
  • Man met maagd die nog vrij is: man betaalt, mag nooit scheiden.

Dat zou ik toch niet ‘De man bleef buiten schot‘ noemen.

Ik weet het, ik ben erg kritisch. Maar argumenteren vanuit en met de Bijbel vereist zorgvuldigheid, vind ik. Als ik dat ergens mis, sterker nog, als ik daar erg veel onzorgvuldigheden in zie, groeit bij mij ‘enige’ argwaan tegen het doel van degene die argumenteert. Zoals ik al aangaf, ik denk dat het waar is: vrouwen hadden een achtergestelde positie. Maar waarom moet dat aangetoond worden met zwakke argumenten? Laat die gewoon weg, er blijven er toch genoeg over?

Zou het boek ‘Zonen en dochters profeteren’ dat wordt aangeprezen op de website Man Vrouw Kerk van vergelijkbare kwaliteit zijn als de hier besproken powerpointpresentatie? Ik heb het boek niet zelf gelezen, en ben dat ook niet van plan – er zijn al heel veel andere reacties op geweest, waarbij doorgaans veel kritiek werd geuit door mensen die niet achter het doel van de schrijvers van dit boek staan; jammer van mijn tijd, dus.

Update 28 oktober 2018: de powerpointpresentatie is inmiddels nergens meer te vinden; mocht je ‘m toch willen bekijken, bijvoorbeeld om te controleren of mijn opmerkingen ‘hout snijden’, ik heb ‘m nog wel ergens…
Toevoeging 28 mei 2019: ik moest, vanwege de hierboven aangetoonde vèrgaande incompetentie van de samensteller(s) van de powerpointpresentatie voor wat betreft Bijbeluitleg, denken aan een deel van een zin die ik gelezen heb in “Langs de afgrond” van Carla Norton, waarin zij Henri LeClaire laat zeggen “… helaas is het een achterlijke kerel met een doctorstitel en dus zijn mensen geneigd te denken dat hij weet waarover hij het heeft.”. Misschien verklaart dat waarom niemand op dat congres kritisch gereageerd heeft; maar het kan natuurlijk ook zijn dat iedereen de eindstreep al duidelijk in het oog had, en het (dus) niet uitmaakte hoe men daar kwam…

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

11 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen; geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

Over Bijbel en geloof