Naar aanleiding van een bericht in de facebookgroep GKV wat nu? heb ik twee artikelen gelezen die in het Reformatorisch Dagblad verschenen zijn: Christelijke vrijheid beperkt gezag synode, van drs. L.E. Leeftink, en Vrouw in ambt geen middelmatige zaak van ds. C.P. de Boer (titels, voorletters en namen overgenomen van het RD). Dank aan drs. Leeftink en het RD voor het ‘lenen’ van de titel voor dit stukje. 🙂
Ik ben het met ds. De Boer eens dat ‘Vrouw in ambt’ geen middelmatige zaak(*) is, maar ik ben het ook met drs. Leeftink eens dat kerkelijke vergaderingen geen zaken mogen opleggen die niet rechtstreeks op de Bijbel gebaseerd zijn; een synode “mag alleen maar bindend opleggen wat evident Bijbels is.“.
In dit bericht gaat het mij niet om ‘de vrouw in het ambt’, daarover kun je op deze website heel wat andere berichten vinden; laat ik duidelijk zijn: over wat ‘evident Bijbels’ is, zijn drs. Leeftink en ik het, in ieder geval als het gaat over ‘de vrouw in het ambt’, niet eens. (Als het gaat om geven wèl: zie Armen.)
Het gaat me nu om wat een kerkelijke vergadering aan andere kerkelijke vergaderingen en aan gemeentes mag opleggen.
Het oude artikel 31 van ‘gereformeerde kerken vrijgemaakt, onderhoudende artikel 31 Kerkorde’ is vervangen door artikel F.72.4. Het oude was – en het nieuwe is – een heel erg ‘vrijgemaakt artikel’, want het zegt feitelijk dat als een synode zou besluiten dat alle mannen op zondag in groene kostuums naar de kerk moeten komen en alle vrouwen in rode jurken (andersom zou strijdig zijn met de Bijbel, en niet vanwege de kleuren 🙂 ), we ons daar aan moeten houden. Nou nemen synodes tegenwoordig weleens onwijze besluiten…
Drs. Leeftink verwijst naar uitspraken van Marnix van Sint Aldegonde, op wiens kerkrechtelijke opvattingen hij is afgestudeerd. In zijn artikel noemt Leeftink naar aanleiding van een advies van Marnix met betrekking tot de ‘Wingense twisten’ de Bijbelteksten Handelingen 15:10 en 28, Romeinen 14, 1 Korintiërs 8 en Kolossenzen 2:16-23.
De meest principiële tekst als het gaat om kerkelijke vergaderingen die andere kerkelijke vergaderingen en gemeentes niks mogen opleggen wat boven de Bijbel uit of buiten de Bijbel om gaat is volgens mij, uit het hierboven genoemde rijtje, Handelingen 15:28. Alléén de noodzakelijke dingen worden de om duidelijkheid verzoekende gemeente opgelegd.
Aan dat bijbelse principe hebben wij ons als vrijgemaakte kerken dus niet gehouden, door in het verleden artikel 31 in de Kerkorde te hebben, en nu artikel F.72.4. Die overtuiging ben ik al heel lang toegedaan, maar het artikel van drs. Leeftink was een goede aanleiding om er eens iets over te schrijven.
(*) Een middelmatige zaak is een zaak waarover je, in het licht van de Bijbel, van mening kunt verschillen.
Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.