Tagarchief: liefde

leesvoer

Wat is waarheid?

Dat is een citaat van Pontius Pilatus; je kunt het vinden in Johannes 18:38.

Het is denk ik de ‘vraag van het jaar’ (of zoiets – verzin maar iets beters, want ik verwacht niet dat het na 2018 afgelopen is) in de gereformeerde kerken vrijgemaakt. Merkwaardig, want Jezus heeft het antwoord al heel lang geleden gegeven.

Jezus zegt van Zichzelf: “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.“; je kunt deze uitspraak vinden in Johannes 14:6.

Sommige mensen beweren dat er ‘méér Jezus’ moet komen. Daarmee wordt dan, denk ik, bedoeld: minder regels, meer liefde. Maar kijk eens in bijvoorbeeld 2 Johannes vers 6. En in 1 Johannes 5:2.

Jezus is het Woord van God, zie Johannes 1:1-18.

En het Woord van de Vader is de Waarheid, zie Johannes 17:17.

En dus ben ik van mening dat we vensters, brillen, lijsten en wat we verder maar op een verkeerde wijze tussen ons en Gods Woord in kunnen en willen zetten (om bijvoorbeeld onze eigen manier van leven goed te praten) af moeten schaffen. Want:

“Heel de Schrift is door God ingegeven …“; zie verder 2 Timoteüs 3:16-17.

Er is geen enkele reden waarom we onze eigen bijziendheid (of wat voor afwijking we dan ook maar hebben) op een (mee)beslissende manier tussen ons en Gods Woord in zouden zetten.

“Dit moet u allereerst weten, dat geen enkele profetie van de Schrift een eigenmachtige uitleg toelaat …“; zie verder 2 Petrus 1:20-21.

Vertrouw op het Woord van God! Zie Jesaja 55:10-11.

En als je ècht van mensen houdt, onthoud je ze soms misschien de waarheid wel, maar de Waarheid toch niet?

“… genade, barmhartigheid, vrede zal met u zijn, van God de Vader en van de Heere Jezus Christus, de Zoon van de Vader, in waarheid en liefde.” (2 Johannes vers 3).

Dat is mijn wens voor jou voor 2019.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

leesvoer

Jullie moeten de voorschriften van de HEERE in acht nemen, opdat jullie niet sterven

De titel van dit stukje is een citaat uit Leviticus 8:35. In het hoofdstuk waar dit vers deel van uitmaakt gaat het over de wijding van Aäron en zijn zonen tot priester.

De mannen blijven een week bij de tent van samenkomst. Daarna moet Aäron daadwerkelijk als priester optreden: zie Leviticus 9.

Maar daarna gaat er iets gruwelijk mis.

Nadab en Abihu, de twee oudste zonen van Aäron brengen ‘vreemd vuur’ voor het aangezicht van de HEER (Leviticus 10:1-7). (Overigens vind ik ‘aangezicht’ (HSV) een minder vreemd woord dan ‘gelaat’ (NBV, zie aantekeningen bij de priesterzegen).) De beide mannen worden door het vuur dat uitgaat van het aangezicht van de HEER verteerd.

Wat een keiharde straf! Een stel van die jonge kerels – ze hadden in ieder geval nog geen kinderen, zie Numeri 3:4 en 1 Kronieken 24:2 – die in hun enthousiasme een fout maken?! Het is toch mooi, wat ze doen?

Ja, we kunnen zeggen dat ze het hadden kunnen weten. Zie bovenaan dit stukje.

God gaat hier naar ‘onze maatstaven’ erg ver om Zijn heiligheid duidelijk te laten blijken. Maar wie zijn wij om kritiek te hebben op God? Zie bijvoorbeeld Jesaja 29:16, Jeremia 18:6.

Waar ik verder nog aandacht voor wil vragen is dat over deze gebeurtenis niet geschreven staat dat God verboden had wat Nadab en Abihu deden; er staat dat Hij het niet geboden had!

Wij zijn nog weleens makkelijk, zo van “De Bijbel verbiedt het niet, dus moet het kunnen.”. Misschien een goed idee om daar wat voorzichtiger mee te zijn? Tegenwoordig vallen er, voor zover mij bekend, geen directe doden meer bij het ongehoorzaam zijn aan de geboden van God. Maar het zou wel kunnen dat je je eigen eeuwige leven, en/of dat van je kinderen, klein- en achterkleinkinderen in de waagschaal stelt; zie Voor de schuld van de ouders….

God wil graag gediend worden, maar dan wel op de manier die Hij heeft bepaald. En dat kan (tegenwoordig, maar – en doe vooral niet onnozel – vroeger ook al) dwars tegen maatschappelijke tendenzen ingaan.

Bedenk goed dat God liefhebben betekent Hem gehoorzamen. Zie bijvoorbeeld 1 Johannes 2.

Wij koppelen liefde meer met vrijheid, en minder of helemaal niet met gehoorzaamheid. Maar vraag je eens af wat dat voor vrijheid is? De christelijke vrijheid geeft je ruimte in zaken waarover God geen geboden heeft gegeven.  En ook daarbij moet je goed bedenken dat wat jij wilt misschien wel tegen Gods Woord ingaat. Bestudeer je Bijbel goed! Misschien is het wel verstandig om op zoek te gaan naar iets dat jouw standpunt niet ondersteunt.

Als afsluiting een (hopelijk) confronterende vraag: wil jij deze God wel als jouw God?

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

rode inkt

Love still reigns

“Dominee, wij moeten weer eens praten. Kan ik een afspraak maken?”

Dat is al even geleden, dat die man langs geweest is… iets van een jaar of zo.

“Dat mag, maar u kunt ook meteen even meekomen. Ik heb nu wel tijd.”

Dat zei ik volgens mij de vorige keer ook. Ach, goede gewoonten…

Even later, in mijn studeerkamer…

“Vorig jaar hebben we het gehad over dat bevriende stel, dat mij hielp één van mijn problemen een beetje te verlichten.”

“Dat herinner ik me nog. Zoiets had ik nog niet eerder gehoord.” Mijn gedachten gaan terug naar vorig jaar, en naar aan de ene kant de verlegenheid die ik toen voelde, en aan de andere kant … o ja, maar ik heb daar nooit iets mee gedaan; ik weet nog steeds niet of ik daar blij mee moet zijn, of niet…

“Ik heb nu een betere oplossing.”

“Ik ben benieuwd…”

“Ik woon nu samen met twee vrouwen, een moeder en een dochter. Met wat in het boek Amos staat heeft dat dus niks uit te staan.”

Er schiet mij iets door de gedachten over het wel erg letterlijk, misschien wel té letterlijk, nemen van teksten, maar ik heb een beter bezwaar.

“Dat is op zich wel waar, maar hoe kijkt u tegen wat daarover in Leviticus 18 staat?”

“Dominee, dat staat toch in een gedeelte dat met afgodendienst te maken heeft?! Dat zijn we helemaal niet van plan! We houden ons aan de wet van de liefde.”

“Ik heb hier moeite mee, maar dat ligt misschien aan het feit dat ik niet met vergelijkbare problemen zit als u. Dus als u denkt dat dit een goede oplossing is, moet u het maar zo doen. Er staat niet voor niets ‘Laat ieder zijn eigen overtuiging volgen.’.”

“Dank u voor uw steun. Dan ga ik maar weer eens.”

De liefde is toch een wonderlijk iets. En waar we met die nieuwe hermeneutiek uit gaan komen? Ik ben wel benieuwd of deze man nog andere ‘oplossingen’ bedenkt.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
rode inkt
^
Homepage

leesvoer

Leer

In de discussie over de vrouw in het ambt (MVEA) binnen de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt wordt degenen die tegen (de synodebesluiten op dit punt) zijn verweten dat ze teveel bezig zijn met de leer en te weinig met de liefde. Helemaal in lijn met deze tijd gebeurt dat ook in cartoons. Logisch, een plaatje zegt vaak meer dan heel veel woorden. En een beetje relativering kan geen kwaad. Per slot van rekening is niemand op deze aarde perfect.

Maar soms zijn woorden nodig. Plaatjes hebben weleens de neiging een karikatuur te zijn van de werkelijkheid. Dat kan met woorden uiteraard ook, maar ik denk dat met woorden iets beter te nuanceren valt. Niet dat ik daar zo enorm goed in ben, of dat ik hier een heel genuanceerd stukje neerzet. Dan weet je dat alvast, voordat je verder leest.

Sterker nog, laat ik eerst eens een politiek incorrect stukje inlassen.

De mens, en niet te vergeten het mens, zijn vrijwel vanaf het begin ongehoorzaam geweest aan Gods gebod. In het begin was er maar één gebod: afblijven van de boom van kennis van goed en kwaad. Zie Genesis 2:17. Maar de vrouw hield zich niet aan dat gebod, zie Genesis 3:6. En haar man volgde haar. Paulus gebruikt dit als argument in 1 Timoteüs 2:13-14.

We hebben al een hele tijd het gebod dat oudsten mannen moeten zijn, zie 1 Timoteüs 3 en Titus 1:5-9. En gaat nu het mens de mens voor in het negeren van dit gebod?

Dan ga ik weer op de gewone toer verder. Voor sommigen zal dat nog steeds politiek incorrect zijn, maar bedenk dan maar dat ik dat uit (en met) liefde doe…

Liefde is niet los verkrijgbaar. Echte liefde is alleen verkrijgbaar in combinatie met de leer van Christus. Lees bijvoorbeeld maar eens 2 Johannes.

En bij echte liefde hoort ook dat je je zó druk maakt om je (geliefde) medemens dat je niet wilt dat hij of zij het verkeerde pad op gaat. Zie bijvoorbeeld Ze moeten me maar nemen zoals ik ben.

Respect en liefde voor vrouwen betekent ook dat je ze geen dingen laat doen waarvan God heeft gezegd dat ze die niet moeten doen.

Overigens ben ik van mening: Goed in de leer zijn geeft je meer kans op goed in de liefde zijn.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.

^
Homepage

leesvoer

Macht

Macht komt uit de loop van een geweer. Dat is een bekende uitspraak.

God brengt vrede. Dat is ook een bekende uitspraak.

Vrede brengen, dat doet Hij eerst met liefde (zie Johannes 3:16). Maar degenen die niet willen luisteren krijgen te maken met Zijn macht; en daar wordt al naar verwezen in Johannes 3:18.

Vandaag is het Hemelvaartsdag. En als je dit stukje leest, is Jezus nog niet teruggekomen. Maar Hij kòmt terug!

En als je Hem verwerpt, zal het je slecht vergaan. Tegen Hem kun je je nu misschien wel verzetten (denk je), maar dàn zal je dat niet meer lukken. In het Oude Testament wordt daar al naar verwezen: Psalm 1, 2, 5, 7, 9:8, en dan heb ik alleen nog maar enkele psalmen genoemd. Er is nog veel meer.

Maar waarom zou je je verzetten? Wat Jezus je te dragen geeft is een heel stuk lichter dan wat je nu meetorst (verslavingen aan korte-termijn-genot bijvoorbeeld) – zie Matteüs 11:28-30. Of vind je dat dwaas? (Zie 1 Korintiërs 1:18.)

En als je je afvraagt: “What’s in it for me?”, lees dan eens Openbaring 21 – 22:5. Ik wil daar bij zijn! En jij?

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

leesvoer

… u hebt geen liefde voor God in u.

Een citaat uit Johannes 5:42. Jezus zegt dat daar tegen ‘de Joden’. Die hadden eerder boden naar Johannes (de Doper) gestuurd (Johannes 5:33, Johannes 1:19), om hem te vragen wie hij was. Johannes had geantwoord dat hij de Messias niet was. Met ‘de Joden’ zal dan wel ‘de leiders van het volk’ bedoeld worden, niet het hele volk.

En waarom zegt Jezus dat deze leiders geen liefde voor God in zich hebben? Omdat ze wèl ‘de Schriften’ hebben, maar daaruit niet willen accepteren wat er over Jezus geschreven is. Ze verwachten het eeuwige leven door het bestuderen van de Schriften (Johannes 5:39), maar willen niet het leven accepteren dat Jezus hun aanbiedt.

Voor sommige mensen is dit aanleiding om te zeggen dat het bestuderen van de Schriften niet zo belangrijk is. Maar ik denk dat Jezus dat niet bedoelt. Hij geeft namelijk duidelijk aan dat in de Schriten, in de Bijbel dus, staat dat Hij, Jezus, leven geeft. Dus lijkt het me nuttig om zelfstandig en met anderen aan Bijbelstudie te doen. En dat advies is niet alleen bedoeld voor mijzelf…

Er staat kort na het vers waaruit ik de titel van dit stukje heb gehaald nog een opmerking van Jezus waar ik op in wil gaan: Johannes 5:43. Jezus zegt tegen de Joden dat ze Hem, Jezus, niet willen aanvaarden, terwijl Hij namens Zijn Vader (dus namens God) komt, maar dat ze wèl iemand willen accepteren die namens zichzelf komt. Daar zouden wij (natuurlijk) niet intrappen, toch? Iemand die namens zichzelf komt, en z’n eigen eer zoekt in plaats van de eer van God (Johannes 5:44), die aanvaarden wij toch niet als onze leermeester? Maar als zo iemand nou zegt dat hij namens God komt? Dat hij de Bijbel intensief heeft bestudeerd, en tot een bepaalde conclusie is gekomen? Als hij zegt dat hij ervoor gebeden heeft?

Ik heb er niet zoveel vertrouwen in dat wij daar niet in zouden trappen. De Bijbelkennis van ‘de Joden’ was heel wat groter dan die van ons nu (ook al hadden – en hebben – ze een kleinere Bijbel). En ik weet heus wel dat de keuze van de Joodse leiders tégen Jezus ook met hun houding te maken had (deugt onze houding wèl, dan?!), maar als je weinig van Jezus en het Woord van God weet, hoe wil je dan kritisch zijn als iemand met conclusies uit de Bijbel komt die jou wel goed uitkomen?

Misschien is het wel een goed idee om extra kritisch te worden als iemand je iets vertelt uit de Bijbel, of namens God, dat heel goed in jouw kraam te pas komt. Zoeken wij niet veel te vaak bevrediging van onze verlangens op de korte termijn? Lees maar eens Kolossenzen 3:1-4. Een gezonde dosis argwaan tegen een boodschap die ons goed uitkomt lijkt me wel op z’n plaats.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

rode inkt

Love reigns

“Dominee, wij moeten eens praten. Kan ik een afspraak maken?”

“Dat mag, maar u kunt ook meteen even meekomen. Ik heb nu wel tijd.”

Eenmaal in de studeerkamer…

“U weet vast nog dat we laatst naar zo’n avond over pastoraat aan ongehuwde stellen zijn geweest.”

“Jazeker weet ik dat nog. Ik vond het prachtig, wat daar gezegd werd; de ruimte die er gegeven werd; de overweldigende liefde…” Mijn gedachten maken even een vreemde sprong: die man tegenover mij is toch weduwnaar? “En wat wilt u daarmee zeggen?”

“Nou, een bevriend stel heeft mij aangeboden één van mijn problemen een beetje te verlichten.”

“Welk probleem? Och, laat maar, ik snap het al, denk ik…”

“Inderdaad, dat is het. We hebben samen nagedacht over of het wel zou kunnen. We hebben ervoor gebeden. We houden ons aan die regel van Jezus, dat we zó met anderen omgaan als we graag willen dat er met ons omgegaan wordt. En overspel kun je het niet noemen, want we zijn het er alledrie over eens. En we leven bovendien in een heel andere tijd dan toen Paulus z’n brieven schreef… Ik vind die nieuwe hermeneutiek iets geweldigs.”

Er schiet mij iets door de gedachten over trouwen, en over zelfbeheersing, en over een stukje over ‘ergens voor bidden’, maar het is ook zo weer weg…

“Dat is waar, maar wat u nu voorstelt gaat naar mijn indruk wel erg ver! Kunt u niet in uw eentje verlichting vinden?”

“Dominee, de liefde is niet zelfzuchtig, heb ik altijd gehoord.”

“Tja, als u denkt dat het een goede oplossing is, moet u het maar zo doen. Er staat niet voor niets ‘Laat ieder zijn eigen overtuiging volgen.’.”

“Ik vind dat andere mensen hier ook van moeten weten. We mogen van geluk spreken dat we in deze tijd leven, met deze cultuur. Het zou toch triest zijn als anderen maar wat bleven martelen. Zou u een stukje in ons kerkblad willen schrijven? En ook in de regionale kerkbode?”

“Dat wil ik wel doen. Wilde u verder nog iets bespreken?”

“Eh, … , misschien zouden we een christelijke omroep zo ver kunnen krijgen dat ze een serie maken over de onderlinge liefde; ik meen me te herinneren dat ik laatst ergens een artikeltje heb gelezen dat je zoveel kunt leren van kijken hoe andere mensen het doen. Dat zouden ze dan gelijk mee kunnen nemen. Ik weet ook al een titel: ‘Love reigns’. Wat vindt u ervan?”

Geweldig, dan zou ik eindelijk zònder me schuldig te voelen…

“Dat is, denk ik, wel een hele grote stap vooruit… laten we het eerst maar eens bij die stukjes houden.”

“Goed dominee, dan ga ik maar weer eens.”

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
rode inkt
^
Homepage

studie

Vrees niet!

Ben je weleens bang voor God?

En vind je dat goed, of vind je dat dat niet zo hoort? Oftewel: ben je bang dat je niet bang voor God mag zijn?

We zijn gewend te zeggen dat we in God geloven omdat we Hem liefhebben. Anders is het immers niet goed? Zie bijvoorbeeld 1 Johannes 4:18. En we hebben in onze taal het gezegde “Angst is een slechte raadgever.”.

Als je niet uit liefde handelt, helpt het niks, en heb je er niks aan, hoeveel goeds je ook doet: zie 1 Korintiërs 13.

En toch denk ik dat de Bijbel niet zo negatief is over angst. Maar het is zo gemakkelijk om ‘op de loop te gaan’ met de hierboven genoemde teksten.

Ik zal een voorbeeld geven (van ‘op de loop gaan’ met een tekst). Denk maar eens aan Lucas 6:31, waar staat: “Behandel anderen zoals je wilt dat ze jullie behandelen.“. Ik kan me wel iets voorstellen dat ik graag zou willen, en dat iemand anders ook graag zou willen. Als we dat dan voor elkaar doen, uit liefde, is het toch goed? O ja? Is dit de enige regel die Jezus gegeven heeft? En wanneer, zei Jezus, zouden zijn leerlingen zijn vrienden zijn? Zie bijvoorbeeld Johannes 15:14. En Jezus heeft echt wel meer geboden gegeven dan aleen Lucas 6:31. Het is erg belangrijk dat we goed weten wat we moeten doen; dat staat zelfs in het zogenaamde zendingsbevel (Matteüs 28:19-20): we moeten ons houden aan alles wat Jezus Zijn leerlingen opgedragen heeft. Bijbelstudie is dus van groot belang, als je Jezus liefhebt. Nog enkele teksten die de koppeling tussen Jezus liefhebben en het je houden aan Zijn geboden onderstrepen: Johannes 14:15, 21, 23-24, 15:10, allemaal heel dicht bij elkaar… En nu kun je natuurlijk ‘op de loop gaan’ met bijvoorbeeld Johannes 15:12, maar in dat geval denk ik dat ik het stof maar van mijn voeten moet schudden – vergelijk Handelingen 13:51. En denk niet licht over een terechte terechtwijzing! Zie Spreuken 29:1.

Nog een voorbeeld. We zondigen allemaal, nietwaar? En we weten heel goed dat dat vóór we overgaan naar het nieuwe leven niet overgaat… Triest, maar waar. Toch? Nou, lees dan eens wat Johannes schrijft in zijn eerste brief, hoofdstuk 3, de verzen 7 t/m 10. Jammer voor ons, we zijn dus niet uit God geboren… Ik denk niet dat je dit op deze manier gelooft. Als je dat wèl doet, als je denkt dat jij niet uit God geboren bent, ga dan eens met je eigen of een andere predikant praten. Als je met niemand hierover kunt praten, en je dat toch graag wilt, mag je het ook met mij proberen.

Terug naar de angst. God doet soms iets om mensen ontzag voor Hem bij te brengen. Zie bijvoorbeeld Exodus 20:20. Ontzag gaat altijd gepaard met tenminste een beetje angst. In ‘oudere’ vertalingen is dat vaak duidelijker, daarin gaat het dan over ‘God vrezen’, maar dat veronderstelt dat je (nog) wel enig gevoel hebt bij het woord ‘vrees’. Veel jongere mensen, die niet opgegroeid zijn met de Statenvertaling of de vertaling NBG 1951, hebben dat niet. Wat is Gods doel met het de Israëlieten inboezemen van ontzag voor Hem, hier in Exodus 20:20, na het uitspreken van de tien geboden? Dat het volk niet meer zondigt. Datzelfde doel zie je ook in Spreuken 16:6. (Mocht je twijfelen of God de tien geboden rechtstreeks aan het volk heeft gegeven, of dat Hij dit door Mozes heeft laten doen, lees dan eens ‘Wat staat er, en wat doe ik ermee’.)

In Psalm 2 gaat het ook over angst, zie vooral de verzen 11 en 12. Angst sluit geluk niet uit, want het lied eindigt met “Gelukkig wie schuilen bij hem.“. In Spreuken 19:23 zie je dat ook, evenals in Jeremia 5:22-25.

Groot ontzag zie je ook bij de leerlingen na de storm op het meer, lees maar eens Marcus 4:35-41. De ‘nieuwere’ of ‘modernere’ vertalingen gebruiken het woord ‘schrik’, of ‘diep onder de indruk’; die laatste uitdrukking kan ik me voorstellen, maar ‘schrik’ op het moment dat Jezus de storm stillegt?!

Jezus zegt soms zèlf dat de leerlingen bang moeten zijn, zie Lucas 12:4-7. Angst voor de hel, daar heeft Hij het dan over. Maar even later, misschien wel in dezelfde adem, zegt hij dat ze niet bang hoeven te zijn. En waarom niet? Omdat God voor hen zorgt.

Randy Alcorns boekje ‘De kracht van een rein leven‘ heeft mij op het idee gebracht om dit stukje te schrijven. Ik citeer een stukje: “In de Schrift vinden we verschillende drijfveren om God te gehoorzamen. Liefde is daar één van. Maar de Bijbel geeft ons duidelijk nog twee motieven die alles te maken hebben met ons eigenbelang: vrees voor God en hoop op beloning.“.

Ik hoop dat duidelijk is dat angst, in ieder geval in eerste instantie, soms nog niet zo’n slechte raadgever is. In ieder geval niet als je erover denkt om God wel of niet te gehoorzamen.

En, wat het laatste stukje van het citaat uit Randy Alcorns boekje betreft: misschien geeft God mij tijd en gelegenheid om ook een stukje te schrijven over beloning als motief om God te dienen.

Voorin ons kerkgebouw, op de leesplank, liggen een aantal exemplaren van ‘De kracht van een rein leven‘, waarvan je er eentje zonder betaling mee mag nemen. Er staat een soort opdracht voorin, maar je hoeft niet bang te zijn als je je er niet aan houdt…

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

9 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen; geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

leesvoer

De waarheid spreken is altijd verstandig; liegen is altijd dom

Er is een uitspraak van Randy Alcorn: “Reinheid is altijd verstandig; onreinheid is altijd dom.” (uit het boekje De kracht van een rein leven). In diepere zin is die uitspraak altijd juist, denk ik. En ik vind het een mooie uitspraak, goed om regelmatig aan te denken.

Dus dacht ik: “Ik maak er zelf óók een!”. En zo kom ik aan de titel van dit stukje.

Er valt wel wat voor te zeggen, toch?

“Al is de leugen nog zo snel, een haas kan ook hard lopen.”

“Eerlijk duurt het langst.”

Saul vecht voor zijn leven op het gebergte van Gilboa (1 Samuel 31). David is daar niet bij. Op een gegeven moment komt er een vluchteling uit de strijd naar David, en vertelt dat hij Saul heeft gedood (2 Samuel 1:1-16). Dat doet hij, omdat hij hoopt dat David hem beloont. Saul was immers Davids vijand? Deze leugen kost hem zijn leven.

Maar leugens kunnen ook helpen om een doel te bereiken. Lees maar hoe Sisera aan zijn eind kwam in de tent van Jaël (Richteren (Rechters) 4:17-22).

David krijgt het voor elkaar om zijn overspel te verbergen (2 Samuel 11). Als God niet had ingegrepen, had er geen haan naar gekraaid (2 Samuel 12).

Over hanegekraai gesproken: lees Matteüs 26:69-75. Petrus zegt daar dat hij Jezus niet kent, en hij komt ermee weg; hij wordt niet opgepakt. Zodra hij de haan hoort kraaien, krijgt hij wèl enorme spijt.

“De waarheid is hard.”

Is de waarheid spreken altijd goed? Het is toch waar dat die en die toen en toen iets slechts heeft gedaan? Ja, dat is waar. Nou, wat is er dan mis mee om de waarheid te spreken? (Als je de boekenserie ‘Divergent’ van Veronica Roth gelezen hebt, denk dan maar aan de Oprechten (Candor).)

Als het niet nuttig is, als het niet uit liefde voor God en je medemens (naaste) gebeurt, is het misschien wel beter om te zwijgen. Maar wie is mijn naaste? Zie bijvoorbeeld Lucas 10:25-37 voor wat Jezus daarover zegt. Als ik het goed begrijp draait Hij het om: voor wie ben ik de naaste?

Soms moet je misschien wel kiezen tussen twee of meer mensen die je lief zijn. Wat doe je dan? Bid tot God, laat je leiden door Marcus 12:29-31 en Matteüs 7:12 en 1 Korintiërs 13 en 1 Johannes 3:16 … En, goed om daarbij te bedenken: alles komt ooit aan het licht (Lucas 8:17). Met iets slechts ‘uit de publiciteit houden’ en dus maar niet bij de politie aangeven minacht je het slachtoffer of de slachtoffers, en dien je de dader evenmin. Zo’n dader krijgt natuurlijk (meestal…) straf, maar kan daarna zonder gruwelijke geheimen verder, al zal dat niet gemakkelijk zijn. Neem bijvoorbeeld seksueel misbruik: dat moet niet met ‘de mantel der liefde’ (‘het deksel van de beerput’?!) bedekt worden, vooral niet in de kerk. Meld het!

Uit ‘liefde’ je vriend(in) niet op iets verkeerds wijzen is overigens wèl zonde, en dat niet alleen in de betekenis van ‘jammer’! Lees daarover bijvoorbeeld ‘Ze moeten me maar nemen zoals ik ben’.

Is liegen altijd fout? Sommige mensen vinden van wel, ik vind van niet. Ook als je nadenkt over of je wel of niet ergens over wilt liegen kun je de overwegingen hierboven over liefde voor God en je medemens gebruiken.

Het gaat niet om de oppervlakkige waarheid of leugen, het gaat om wat eronder zit. Waarom doe je het?

Denk aan het Licht dat naar de wereld is gekomen (Johannes 3:19-21)!

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

6 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen; geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

studie

Loop niet in een en hetzelfde span met ongelovigen

Dit staat in 2 Korintiërs 6:14. Paulus verwijst hier naar Deuteronomium 22:10.

Maar wat bedoelt hij? Als je het hele stukje (vers 14-18) leest, kun je je niet aan de indruk onttrekken dat het behoorlijk aangezet is! God en de duivel worden betrokken bij ‘een en hetzelfde span met ongelovigen’. Mag je dan helemaal niks samendoen met ongelovigen? Dan zou je de wereld uit moeten gaan, en dat is ook niet de bedoeling. Paulus heeft daar iets over geschreven in zijn eerste bewaard gebleven brief aan de Korintiërs: hoofdstuk 5:9-13.

Maar wat bedoelt hij dan wel? Het ligt eraan welk doel je hebt. Als je bijvoorbeeld samen met iemand die niet van jouw geloof is een bedrijf wilt opzetten en gaan leiden, zou je je eerst eens moeten afvragen of je qua ethiek wel dezelfde ideeën hebt: sommige mensen vinden dat het doel (winst maken? – daar kom ik D.V. nog een keer op terug (update: zie Doel, missie, visie, …)) altijd de middelen heiligt, sommige zwakken dat wat af, en sommige andere mensen lijden liever onrecht dan het te doen – dan bereiken ze hun doel maar niet… Zelfs met iemand van hetzelfde geloof is het een goed idee om dit af te stemmen.

Als je met elkaar wilt trouwen, als je de rest van jullie leven in het huwelijk bij elkaar wilt blijven, en jijzelf bent christen en wilt dat blijven, wat moet je dan doen? Laatst hoorde ik een predikant (via een preeklezer) beweren dat je als christen best verkering kon nemen met iemand die ongelovig is, als je dat maar in verantwoordelijkheid en biddend deed. Dat doet mij denken aan een voorbeeld dat ik al eens eerder heb aangehaald: zie Het huwelijk in ere onder het kopje Verleiding (over dat boek dat van het bureau valt). Bidden dat iets niet misgaat terwijl je zelf bewust het risico loopt dat het misgaat? Wat die predikant gezegd heeft vind ik sterk lijken op deze variant (van mij) op een uitspraak van Loesje: ik denk eerst goed na voordat ik iets doms doe.

Maar wat voor problemen zou je nou tegen kunnen komen als je met een ongelovige trouwt? Stel, jouw ochtendkerkdienst begint om half 10, en je man of vrouw slaapt liever nog wat uit; wat doe jij dan? En als er kinderen komen, naar welke school gaan ze? Denk je dat het gemakkelijk is als jij de enige ouder bent – terwijl er wèl twee zijn! – die probeert de kinderen een christelijke opvoeding te geven?

Als je denkt dat het gemakkelijk is, moet je dat maar eens gaan navragen bij mensen die (bewust) getrouwd zijn met een partner die vanaf het begin van hun huwelijk niet gelooft. Vaak hoor je daar een mengeling van spijt en geen spijt. Spijt dat ze voor een ongelovige hebben gekozen, en geen spijt omdat ze enorm veel van hun partner houden.

Moet je dat zulke mensen dan blijven nadragen? Nee, natuurlijk niet. God vergeeft zonden, en wij moeten elkaar ook vergeven (meer hierover o.a. in mijn stukjes over Jona en Door uw schuld is de HEER kwaad op mij geworden). Maar de gevolgen gaan niet ‘vanzelf’ weg…

Wil je hier meer over lezen? Je kunt zoeken met Google of op een andere manier. Hier een artikel n.a.v. mijn eigen zoektocht: een stukje op Refoweb. Maar er zijn er véél meer! Ook die het hier verwoorde standpunt afzwakken.

Er is een artikel uit Nader Bekeken te bekijken of te downloaden, waar je op pagina 300 (schrik niet, zo lang is dat artikel niet…) een kader vindt waarin wordt aangegeven dat je 2 Korintiërs 6:14 net zo kunt uitleggen als ik het hier gedaan heb, maar dat je deze aanwijzing van Paulus ook heel anders uit kunt leggen dan ik het hier gedaan heb. Lees maar eens wat er in het genoemde kader staat, en, als je tijd hebt, lees dan het hele artikel. Ik vind het verhelderend. En, als je het hebt gelezen, bedenk dan eens voor jezelf welke van de twee verklaringen je de beste lijkt, en vooral waarom.

Maar waarom wil God dat we ‘oppassen’ met ongelovigen? Om ons in onze mogelijkheden te beperken? Zie b.v. Christenen… dat zijn toch die mensen die niks mogen?

Ik zou de duivel liever geen kans geven (zie Efeziërs 4:27), of, positief geformuleerd: ik wil graag God dienen (zie Jozua 24:15, het laatste stukje), als is dat niet bepaald gemakkelijk (zie Romeinen 7:19).

Overigens is met elkaar zoenen niet vrijblijvend: zie b.v. het boek ‘Verstrikt’, uitgegeven door Bijbel & Onderwijs. Ik denk dan liever aan een advies van een predikant dat ik een jaar of 25 geleden eens hoorde: ‘Vrij blijvend!’.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

6 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen; geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage