Een citaat uit Johannes 5:42. Jezus zegt dat daar tegen ‘de Joden’. Die hadden eerder boden naar Johannes (de Doper) gestuurd (Johannes 5:33, Johannes 1:19), om hem te vragen wie hij was. Johannes had geantwoord dat hij de Messias niet was. Met ‘de Joden’ zal dan wel ‘de leiders van het volk’ bedoeld worden, niet het hele volk.
En waarom zegt Jezus dat deze leiders geen liefde voor God in zich hebben? Omdat ze wèl ‘de Schriften’ hebben, maar daaruit niet willen accepteren wat er over Jezus geschreven is. Ze verwachten het eeuwige leven door het bestuderen van de Schriften (Johannes 5:39), maar willen niet het leven accepteren dat Jezus hun aanbiedt.
Voor sommige mensen is dit aanleiding om te zeggen dat het bestuderen van de Schriften niet zo belangrijk is. Maar ik denk dat Jezus dat niet bedoelt. Hij geeft namelijk duidelijk aan dat in de Schriten, in de Bijbel dus, staat dat Hij, Jezus, leven geeft. Dus lijkt het me nuttig om zelfstandig en met anderen aan Bijbelstudie te doen. En dat advies is niet alleen bedoeld voor mijzelf…
Er staat kort na het vers waaruit ik de titel van dit stukje heb gehaald nog een opmerking van Jezus waar ik op in wil gaan: Johannes 5:43. Jezus zegt tegen de Joden dat ze Hem, Jezus, niet willen aanvaarden, terwijl Hij namens Zijn Vader (dus namens God) komt, maar dat ze wèl iemand willen accepteren die namens zichzelf komt. Daar zouden wij (natuurlijk) niet intrappen, toch? Iemand die namens zichzelf komt, en z’n eigen eer zoekt in plaats van de eer van God (Johannes 5:44), die aanvaarden wij toch niet als onze leermeester? Maar als zo iemand nou zegt dat hij namens God komt? Dat hij de Bijbel intensief heeft bestudeerd, en tot een bepaalde conclusie is gekomen? Als hij zegt dat hij ervoor gebeden heeft?
Ik heb er niet zoveel vertrouwen in dat wij daar niet in zouden trappen. De Bijbelkennis van ‘de Joden’ was heel wat groter dan die van ons nu (ook al hadden – en hebben – ze een kleinere Bijbel). En ik weet heus wel dat de keuze van de Joodse leiders tégen Jezus ook met hun houding te maken had (deugt onze houding wèl, dan?!), maar als je weinig van Jezus en het Woord van God weet, hoe wil je dan kritisch zijn als iemand met conclusies uit de Bijbel komt die jou wel goed uitkomen?
Misschien is het wel een goed idee om extra kritisch te worden als iemand je iets vertelt uit de Bijbel, of namens God, dat heel goed in jouw kraam te pas komt. Zoeken wij niet veel te vaak bevrediging van onze verlangens op de korte termijn? Lees maar eens Kolossenzen 3:1-4. Een gezonde dosis argwaan tegen een boodschap die ons goed uitkomt lijkt me wel op z’n plaats.
Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.