Tagarchief: levend geloof

… die al uw krankheden geneest …

Deze week hebben we mijn schoonvader begraven; de doodsoorzaak was kanker.

De overdenking in de dankdienst voor zijn leven ging over Psalm 103:1-5, gelezen in de NBG1951-vertaling.

Loof de HERE, mijn ziel,
en al wat in mij is, zijn heilige naam;
loof de HERE, mijn ziel,
en vergeet niet een van zijn weldaden;
die al uw ongerechtigheden vergeeft,
die al uw krankheden geneest,
die uw leven verlost van de groeve,
die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheid,
die uw ziel verzadigt met het goede,
zodat uw jeugd zich vernieuwt als die van een arend.

Wat een wonder, zo’n geloof!

Je lijdt aan een enge ziekte, die je lichaam van binnenuit kapotmaakt; je sterft er zelfs aan. En dan word je begraven. Dat laatste maak je zelf niet bewust mee – gelukkig niet -, maar je weet dat men dat met je lichaam gaat doen, na je heengaan.

Ik gebruik hierboven expres het woord ‘heengaan’. Want mijn schoonvader is, evenals mijn vrouw en nog heel veel anderen, bij God. Hun zonden zijn vergeven, hun ziekten genezen, hun leven verlost van het graf. Ze loven God met alles wat in hen is, ze worden gekroond met goedheid en liefdevolle zorg, hun ziel wordt verzadigd met het goede, en hun jeugd vernieuwt zich.

Om dat allemaal te geloven moet je een levend geloof hebben, zie Hebreeën 11, in het bijzonder vers 13.

En waarom moeten christenen dan eerst nog sterven? Lees eens 1 Korintiërs 15, vanaf vers 35.

En lees meer over de stad die genoemd wordt in Hebreeën 11 in Openbaring 21 en 22.

Is er ook maar iets in deze wereld dat een zo geweldig perspectief biedt?

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.

^
Homepage

Als ik een teken van God zou krijgen…

Als ik een teken van God zou krijgen…

… ja, dan zou ik in Hem geloven!

… ja, dan zou mijn geloof versterkt worden!

Soms krijgen mensen een teken van God. Een vrij bekend voorbeeld is Gideon, lees maar eens Richteren (Rechters) 6:36-40. Hij kreeg er zelfs twee: de eerste keer was de wollen vacht nat, en de grond eromheen droog, en de tweede keer net andersom. Dan kun je natuurlijk gaan speculeren of de vacht vet was of niet, maar het was twee keer dezelfde vacht…

Mag je God om een teken vragen? Ik denk dat dat ook tegenwoordig nog mag. Maar of je het krijgt?

Eens werd onze Heer Jezus om een teken gevraagd, zie Matteüs 12:38-42 en Lucas 11:29-32. Hij gaf een heel ander teken dan waarom Hem gevraagd werd…

Heeft een teken krijgen zin? Lees maar eens Lucas 16:19-31, en dan in het bijzonder het laatste stukje: “Als ze niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen ze zich ook niet laten overtuigen als er iemand uit de dood opstaat.”.

Voor ongelovigen heeft een teken dus geen zin, zoveel is wel duidelijk.

Maar voor gelovigen?

Lees eens Hebreeën 12:6-11. Het zal je maar overkomen… Is alles wat jou overkomt dan jouw schuld? Dat niet, lees maar Johannes 9:1-3. En vergeet niet dat net vóór Hebreeën 12 het bekende hoofdstuk 11 staat. En, heel belangrijk: God houdt van je als Hij je berispt. Heb je dat wel gezien? Verder zou je ook nog naar Johannes 15:2 kunnen kijken. Waar kies je voor als je iets overkomt? Lees eens Habakuk 3:17-18. En 1 Petrus 4:14.

Je zou dit ‘negatieve’ tekens kunnen noemen, omdat je iets ergs overkomt.

Kun je ook positieve tekens krijgen? Hoe weet je of je God kent? Lees 1 Johannes 2:3-11, en 1 Johannes 3. En vind je het moeilijk, lees dan nog eens hoofdstuk 3 vers 20.

Soms merk je bij jezelf dat je ‘beter’ bent geworden in sommige dingen, zie Galaten 5:22-23. Overigens, heb je wel gezien dat er ‘vrucht’ staat, dus enkelvoud? Kiezen, of zeggen dat je ‘nou eenmaal ergens niet goed in bent’ is er niet bij…

Wij hebben een complete Bijbel, en hebben daarmee alles wat we ‘nodig hebben voor ons heil’: we worden opgeroepen tot geloof in Jezus Christus.

Maar nu hebben we het nog niet gehad over tekens waar gelovigen om mogen vragen, heel specifiek voor hunzelf. Ik vraag me af of dat soort tekens er zijn, lees maar eens mijn stukje over Beproevingen doorstaan. Wees in ieder geval voorzichtig met iets zien als een teken van God, vooral als het heel sterk ‘in je eigen straatje’ past. Neem een voorbeeld aan wat ik over David heb geschreven in het zojuist genoemde stukje. Bedenk dat je een Bijbel hebt, waartegen je je eigen ‘ingevingen’ kunt controleren! En vergeet niet dat je kunt bidden… maar dan moet je wel openstaan voor Gods eventuele antwoord.

Dat neemt niet weg dat er wel bemoedigende gebeurtenissen plaatsvinden, waardoor je geloof versterkt kan worden. Er zijn heel wat ‘anekdotes’ over mensen die, volgens henzelf, alleen ergens liepen maar niet overvallen werden omdat er volgens degenen die de overval wilden plegen méér dan één persoon liep, zoals later duidelijk werd. Maar ongelovigen worden daar inderdaad niet gelovig van…

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

2 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen: geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

Beproevingen doorstaan. Kan dat?

Dat is een domme vraag! Of niet? De Bijbel is daar toch glashelder over? Lees maar na in 1 Korintiërs 10:13.

Ik zal deze Bijbeltekst hier ook uitschrijven: “U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan.“.

Ik heb zelf wel eens de indruk dat het af en toe knap zwaar is. Niet alleen voor mezelf – ik ben sinds enige tijd weduwnaar -, maar ook voor anderen. Ik kan natuurlijk niet bij iedereen aan de buitenkant zien hoe het met hem of haar gaat, maar soms zijn er redelijk duidelijke signalen, in ieder geval voor mij… (denk ik).

En ik heb ook de indruk dat het (erg) lastig is om deze tekst te geloven, en nòg lastiger ernaar te handelen. Want wat is een uitweg die van God komt? Heb ik wel een levend geloof?

Laat ik er een voorbeeld uit de Bijbel bij gebruiken.

Ken je het verhaal van de geboorte van Ismaël? Ook al ken je het, het kan vast geen kwaad als je het nog een keer leest: Genesis 16. Abram en Sarai leggen hier Gods belofte (zie Genesis 15) ‘creatief’ uit. Op zich is de methode die ze kiezen niet ongebruikelijk in die tijd, maar het is níét zoals God Zijn belofte bedoelde; dit kun je (terug)vinden in Genesis 17:15-19.

Dus Ismaël valt tussen wal en schip? Nee, lees maar na: Genesis 17:20.

En wat kunnen we nú met dit voorbeeld? Er zijn volgens mij wel enkele gevolgtrekkingen te maken.

  1. God verwijt Abraham (zoals hij ondertussen heet) en Sara (die tijdens Gods nadere uitleg van Zijn belofte in Genesis 17:15-19 haar nieuwe naam krijgt) niet rechtstreeks iets. Nee, dat doet Hij niet… dus zó erg is het allemaal niet! Misschien wel niet… God zegt wèl heel nadrukkelijk dat Hij zijn verbond met Abrahams zoon Isaak zal voortzetten, zie Genesis 17:19.
  2. God vergeet Ismaël niet. Zie Genesis 17:20. Maar Ismaël wordt wel tot last van zijn verwanten: zie Genesis 16:10-12.

Nog een voorbeeld. David is tot koning gezalfd (1 Samuel 16:13), en krijgt tot twee keer toe de kans om koning Saul te doden, zie 1 Samuel 24:4-7 en 1 Samuel 26:7-12, en hij doet het niet. Nota bene, David is zèlf tot koning gezalfd, en respecteert de zalving van Saul tot koning, ook al heeft die het op zijn leven gemunt…

Tja, en dan komt uiteraard de vraag: wat kunnen we nú met dit voorbeeld? Ik denk, dat één van de leerpunten uit deze geschiedenis is dat je niet te gemakkelijk God ‘voor jouw karretje moet spannen’ (zie 1 Samuel 24:5 en 1 Samuel 26:8), oftewel zeggen dat God je zegent, omdat hij een bepaald iets op je weg brengt, en je dat dus wel moet ‘aannemen’ en/of doen. Uiteraard brengt God van alles op je weg, maar hoe je daarmee om moet gaan, kun je uit de Bijbel leren.

Vertrouw op de HEER met heel je hart,
steun niet op eigen inzicht.

(Spreuken 3:5)

Wat jij ermee doet, moet je natuurlijk zelf weten. Niet alleen hebben we in dit land vrijheid van meningsuiting, christenen mogen ook niemand dwingen om te geloven, of op hun manier te geloven. Als het goed is, willen ze dat ook helemaal niet, want God wil niemand dwingen in Hem te geloven. (Christenen hebben wèl het recht je uit de gemeente te zetten.)

Wat doe ik ermee? Ik hoop, het volgende.

God is trouw, en helpt mij beproevingen te doorstaan. Ik moet niet helemaal alléén een uitweg zoeken, zonder Hem. Sowieso heb ik natuurlijk de Bijbel, maar als ik merk dat ik beproefd word, moet ik bidden; als ik iets bedacht heb om een beproeving te doorstaan, moet ik daarmee naar God gaan. Als ik dat niet doe, zondig ik, en komen er gevolgen van mijn zonde. En die kunnen het leven nòg lastiger maken.

(Dit is allemaal wellicht wat ‘exemplarisch‘, maar ik denk dat dat het ‘heilshistorische‘ niet in de weg hoeft te staan. Voor de liefhebbers van dat laatste: voor nu, zie Galaten 4:21-31.)

Aan het eind nog een stuk of wat vragen.

Soms heb ik helemaal niet door dat iets een beproeving is! Zouden Abram en Sarai dat doorgehad hebben? Wat denk je?

Lees eens 2 Samuel 21:1-14. Het land lijdt drie jaar lang onder een hongersnood… Dit gedeelte heb ik tijdenlang niet begrepen. Waarom moeten die zeven mannen dood? Mijn vraag aan jou is: wat gaat er verkeerd in dit stuk? Gebruik 1 Korintiërs 10:13 om een antwoord te vinden.

Wat zou je voor jezelf een beproeving vinden? En denk je wel eens dat iets voor iemand anders een beproeving is?

En, verandert er iets als je weet dat verzoekingen van de duivel komen en beproevingen van God? Het verschil zit ‘m in het doel: God wil dat je er beter uit komt. Een voorbeeld: vergelijk 2 Samuel 24:1 met 1 Kronieken 21:1. Dezelfde gebeurtenis is een verzoeking en een beproeving. Het is jammer dat dat onderscheid langzamerhand uit onze taal verdwijnt, mede onder invloed van de Nieuwe BijbelVertaling.

Ik vind zelf 1 Korintiërs 10:13 gemakkelijker te geloven in de Herziene StatenVertaling dan in de Nieuwe BijbelVertaling. Lees ook nog maar eens Jacobus 1:12-18.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

2 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen: geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage