Tagarchief: evolutie

leesvoer

Waarom sommige dieren voor jongen van andere soorten dieren zorgen

Gisterochtend zat ik om een uur of acht in een wachtkamer op mijn beurt te wachten – daar is zo’n ding tenslotte voor – en las ondertussen een paar artikeltjes in een populair blad.

Ik kwam een artikeltje tegen over filmpjes (op o.a. YouTube) waarin bepaalde dieren voor jongen van andere dieren zorgen.

Een paar voorbeelden die ik zelf heb gezien (in (Engelstalige) filmpjes op YouTube): een poes die voor jonge eendjes zorgt, een orang oetan die voor tijgerwelpen zorgt, een leeuwin die voor een antilopekalf zorgt, en zo zijn er nog wel meer voorbeelden te vinden.

Het artikeltje had er wel een verklaring voor: in miljoenen jaren van evolutie is dat zorgen helemaal ‘ingebakken’ in een dier, zó sterk dat zo’n dier óók voor jonge dieren van een andere soort zorgt, als er maar bepaalde prikkels zijn, bijvoorbeeld geluiden die aangeven dat het jong eten nodig heeft.

Hoe dat te rijmen valt met ‘survival of the fittest’ ontgaat mij. Maar ongetwijfeld heeft iemand daar ook iets op verzonnen.

Wat mij verbaast is dat zo’n ongelooflijk onnozele redenering voor zoete koek wordt aangenomen. Als het over een ander onderwerp zou gaan, bijvoorbeeld – om eens een dwarsstraat te noemen – over het bestaan van God, wordt alles uit de kast getrokken om wetenschappelijk te bewijzen dat God niet bestaat. Terwijl het veel aannemelijker is dat Hij wèl bestaat. Om eens één vraag te noemen: waarom ben je anders hier?

We hebben vrijheid van meningsuiting; gelukkig wèl! Maar ik hoop toch niet dat schrijvers van dit soort artikeltjes verwachten dat ik de redenering wil volgen. Ik vraag me wel eens af of we niet met al die miljarden mensen van tegenwoordig hetzelfde gezamenlijke IQ hebben als de mensen van pak ‘m beet 150 jaar geleden. Dat waren er heel wat minder dan tegenwoordig. (…)

In plaats van die evolutieredenering lijkt het mij een stuk waarschijnlijker dat God – gelukkig weet ik zeker dat Hij bestaat – dit soort zaken gebruikt om een klein tipje op te lichten van de sluier die over de toekomst ligt. Lees maar eens Jesaja 11:6-9.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

studie

Evolutie en theologie

De laatste tijd zijn vrij veel ‘bekende’ christenen bekeerd tot het evolutionisme – om het iets diplomatieker te zeggen: zij geloven dat God het heelal met een oerknal heeft laten beginnen, en dat mensen als soort voortkomen uit niet-menselijke wezens.

Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat deze mensen niet zèlf het wetenschappelijke materiaal hebben bekeken – als ik op internet zoek naar ‘bewijzen’ voor evolutie dan lees ik vaak dat die overweldigend zijn, maar het wordt zelden of nooit concreet, en als het dat al wordt, komt het op mij niet zo overtuigend over…

Het feit dat wezens gemaakt zijn naar een (sterk) op elkaar lijkend bouwplan hoeft toch niet te betekenen dat ze uit elkaar voortkomen? Dat denken we toch ook niet van b.v. fiets, bromfiets, motorfiets, autoped/step, éénwieler, segway, etcetera? Als je dat rijtje zo bekijkt, eventueel aangevuld met nog wat dingetjes met wielen, denk ik dat je voor jezelf wel een logische ontwikkelingsvolgorde kunt bedenken. Zoek maar eens op of het zo gegaan is!

Het scheppingsverhaal van Genesis 1 en 2 wordt door ‘evolutiegelovigen’ beschouwd als een verhaal dat aansluit bij de beleving van de mensen uit de tijd van Mozes (die – toch nog? – verondersteld wordt de schrijver van Genesis te zijn).

Theologisch ontstaat er dan een probleem: in zijn brief aan de Romeinen beweert Paulus dat alle mensen zondaars geworden zijn door de overtreding van één mens (en dat door de gehoorzaamheid van één mens alle mensen rechtvaardigen worden), zie Romeinen 5:19 NBV. (Overigens lijkt mij de Herziene Statenvertaling beter qua vertaling van dit vers: Romeinen 5:19 HSV.)

Hoeveel mensen zijn er uit hun niet-menselijke voorouders ontstaan, en wanneer werden die door God als mensen beschouwd?

En als dat met die éne mens die zondigde niet correct in de Bijbel staat, hoe zit het dan met die éne mens die niet zondigde?

Kan God dan eigenlijk wel iemand uit de dood opwekken? Dat is toch wel een belangrijke vraag, in ieder geval voor christenen – zie 1 Korintiërs 15:12-19. En volgens de wetenschap kunnen mensen niet uit de dood opstaan.

En als je gelooft dat het heelal uit een oerknal is ontstaan, hoe gaat het dan verder?

Op een gegeven moment is de zon ‘op’. En dan stopt de aarde ook met bestaan. Maar hoe valt dat te rijmen met de komst van onze Heer Jezus ‘als een dief in de nacht’? Zie 1 Tessalonicenzen 5:1-2. En als Jezus niet uit de dood is opgestaan, komt hij dan überhaupt wel terug?

Theologie is wetenschap, net als geologie en biologie. Je hoeft uiteraard geen theoloog te zijn om (niet) in God te geloven, net zomin als je geoloog of bioloog hoeft te zijn om (niet) in een oerknal te geloven.

Maar het kan geen kwaad heel goed na te denken over wat je gelooft: het zou wel eens belangrijker kunnen zijn dan alleen voor je leven hier en nu.

Geloven is gemakkelijker als je denkt… (… gemakkelijker dan? Hoeft niet…)

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

25 november 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen: geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage