Categoriearchief: cursus

cursus

Op de eerste dag van de week

Als ik in de Herziene StatenVertaling zoek op deze term (dat moet op internet in delen, b.v. “dag” en “week” of “eerste dag” en in de resultaten zelf zoeken (b.v. met Ctrl F)) vind ik die, ná de Opstanding, maar twee keer, in Handelingen 20:7 en 1 Korintiërs 16:2. Is dat niet een beetje een zwakke basis voor het feit dat wij nu op zondag onze erediensten houden in plaats van op zaterdag?

Zo kun je er over denken. Sommige mensen schrijven er een heel boek over. Maar er is meer, zie bijvoorbeeld Openbaring 1:10, waarin Johannes ervan uitgaat dat iedereen weet wat hij met ‘de dag van de Heer’ bedoelt. (Voor het geval je dat niet duidelijk is, zie Johannes 20.)

Ik heb het er eerder al eens over gehad of er regels zijn voor hoe je met de zondag moet omgaan (zie Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God).

In het Oude Testament vindt God het houden van de sabbat erg belangrijk. Ik lees momenteel ’s avonds voor het slapengaan in de Complete Jewish Bible (vertaald door David H. Stern); enkele dagen geleden was ik bij het laatste gedeelte van Jesaja. Ook daar gaat het vaak over het belang van het houden van de sabbat. Lees maar eens Jesaja 56:1-8, en Jesaja 58, in het bijzonder vanaf vers 13:

Indien u uw voet van de sabbat terughoudt,
ermee ophoudt om op Mijn heilige dag te doen wat u zelf wilt;
indien u de sabbat een verlustiging noemt,
opdat de HEERE geheiligd wordt
– die geëerd moet worden –
indien u die eert door niet uw eigen wegen te volgen,
niet uw eigen wensen zoekt of daarover een woord spreekt,
dan zult u vreugde scheppen in de HEERE,
Ik zal u doen rijden op de hoogten van de aarde
en Ik zal u voeden met het erfelijk bezit van uw vader Jakob,
want de mond van de HEERE heeft gesproken.

Als je dit zo leest, dan hoor je toch naar de samenkomsten van je gemeente te gaan? En niet te beweren dat je ’s zondags God ook wel ‘in de natuur’ kunt dienen? Bedenk: de ‘dag om God te eren’ is niet vervallen met de komst van Christus! En ik ‘vrees’ dat je ook niet wegkomt met een beroep op Romeinen 14:6.

Maar ja… als je eenmaal besloten hebt om te doen wat je zèlf wilt, is de weg terug niet makkelijk. Vraag maar aan Adam en Eva. O nee, dat kan niet… lees dan maar Genesis 3. En hoe heeft God er ook alweer voor gezorgd dat terugkeer tot Hem tòch mogelijk werd? Inderdaad. En waar moet je wezen om daar alles over te vernemen?

Heb je je wel eens afgevraagd wat voor voorbeeld je (je) (klein)kinderen geeft als je zonder goede reden de erediensten verzuimt? En als je in je vakantie ook ‘vakantie’ neemt van de dienst aan God? Vast wel. Maar toen ben je snel gestopt met erover nadenken. Zet dat proces maar gauw weer aan!

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 14 oktober 2020.

^
Homepage

cursus

Zo heb ik het niet bedoeld!

Wat hoor je dat vaak… en daarmee moet de kous dan af zijn. Soms komt er nog bij, of in plaats van deze opmerking: “Als ik wat verkeerd gedaan heb, bied ik daarvoor mijn excuses aan.”. Maar dat is geen excuus, dat is hoe je met fouten omgaat. Lees dat zinnetje nog maar eens goed!

Er staat namelijk hoe je doorgaans, in z’n algemeenheid, met fouten omgaat. Als je daadwerkelijk je excuses aanbiedt voor een fout, of vergeving vraagt voor een misstap, dan moet je concreet zijn. Daar komt geen ‘als’ aan te pas. Je probeert te benoemen wat je fout, je misstap was, en biedt daarvoor je verontschuldigingen aan, en/of als het heel erg is voor degene die je het hebt aangedaan, vraag je om vergeving; niet jouw gevoel is de maatstaf voor je verontschuldiging, maar dat van die ander! En dan kun je ná je excuus nog wel met elkaar napraten (als die ander dat tenminste wil…) over of dat gevoel van die ander wel terecht was.

Is het raar om het gevoel van die ander als maatstaf te nemen? Nou nee, dat dacht ik toch niet! Wat denk je dat God van onze zonden vindt?! Wij zwakken de ernst daarvan wel af, daar zijn we goed in; maar God ergert Zich heel erg aan (onze) zonden. Daar kun je op heel veel plaatsen in de Bijbel het een en ander over lezen. God wordt soms ‘een verterend vuur’ genoemd, zie bijvoorbeeld Deuteronomium 4:24 en Hebreeën 12:29. Enig idee waarom?!

Ruim twee maanden geleden heb ik een ‘open bericht‘ geschreven aan voorgangers binnen de gereformeerde kerken vrijgemaakt. Van sommige mensen heb ik gehoord dat de betreffende preek niet zo bedoeld was. Niet? Waarom schrijft die predikant dat dan zo op? En waarom wordt dat zonder dat er kritisch naar gekeken wordt ook nog eens in andere gemeenten voorgelezen?

Natuurlijk kan het wèrkelijk onbedoeld zo gegaan zijn, en tegenwoordig, in een tijd waarin ieders eigen gevoel eerder de maatstaf is dan het gevoel van de ander, komt dat misschien wel vaker voor dan vroeger. Maar ben je daarom minder schuldig?

Volgens Leviticus 4 ben je dat niet. Zodra je erachter komt dat je gezondigd hebt, moet je naar de priester; voor leiders zijn er aparte aanwijzingen, zie vanaf vers 22.

Tegenwoordig kun je, in ieder geval in onze kerken, niet meer naar de priester. Maar dat je schuldig bent ook al heb je die schuld onbedoeld op je geladen, dàt is niet vervallen met de komst van Jezus. Doe daar eens wat mee! Hou eens op je te verschuilen achter dat je het niet zo bedoeld hebt.

Uiteraard kan iemand je woorden of daden ook (bewust, expres, met opzet of juist onbewust, onopzettelijk) verkeerd uitleggen. Maar doorgaans kun je dat dan vrij eenvoudig aantonen (behalve als je met z’n tweeën in gesprek bent geweest, zonder getuigen 😉 ).

Laten we met z’n allen proberen ons eigen gevoel niet als maatstaf te nemen voor onze naastenliefde; ik heb de indruk dat “Zo heb ik het niet bedoeld!” vooral dáárvandaan komt. “Ik zou graag …” en dan ben je verbaasd als de ander dat anders ziet. Gods Woord is de maatstaf voor onze liefde: zie bijvoorbeeld 1 Johannes 5:2. En denk dan eens aan wat er tegen het einde van het gebed van David in Psalm 19 staat. Soms heb je het gewoon niet door. Maar als je het eenmaal doorhebt (zie Cruijffiaans), wat doe je dan?

Maar dat is voor hoe we het vanaf nu gaan doen; wat gebeurt er met de gemaakte fouten? Hoe je daarmee omgaat staat voor mij aan de basis van of ik je weer wil vertrouwen of niet.

Ligt de lat dan hoog? Absoluut! Waarom dan? Kijk maar: Matteüs 5:48,  1 Petrus 1:16.

Overigens ben ik nog steeds van mening dat de weg die geplaveid is met goede bedoelingen naar de hel leidt.

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

cursus

Omgaan met verschillen

Beste voorganger (predikant of preeklezer) in de gereformeerde kerken vrijgemaakt,

Deze keer richt ik mij in een open bericht in het bijzonder tot u, i.p.v. tot iedere lezer persoonlijk. Normaliter gebruik ik geen ‘u’ in mijn berichten, maar deze keer doe ik dat wèl, vanwege de afstand die ik tot u voel. (Uiteraard geldt hier dat wie de schoen past, z’n hoed op moet zetten.)

Enige tijd geleden kreeg ik een preek over me heen over ‘omgaan met verschillen’. (Geen fijngevoelige formulering, hè? Lees nog maar even verder…)

In die preek werd o.a. over de discussie Man, Vrouw en Ambt (onder de afkorting ‘mvea’ zijn veel artikelen terug te vinden, b.v. via Google) gesproken. Volgens de maker van de preek moesten we niet moeilijk doen over de vrouw in het ambt, over enkele jaren zouden we er toch om kunnen lachen. Verder zei hij  dat verschillen kunnen leiden tot steeds meer verdeeldheid, en dat dat van de duivel komt; maar het verwijt (en dus ‘de zwarte piet’ – of gebruiken we die uitdrukking al niet meer?) ging richting degenen die tegen de vrouw in het ambt zijn.

Laat ik voor mezelf spreken: waarom ben ik daar op tegen? De regels die ik heb geleerd over omgang met de Bijbel zijn o.a. deze: 1 Timoteüs 3:16-17, 2 Petrus 1:20-21. Weet u niet wat daar staat? Klik dan op de betreffende link – er wordt dan een nieuw tabblad geopend en u kunt de teksten lezen. Met deze teksten in het achterhoofd lees ik b.v. 1 Timoteüs 3, en Titus 1:5-9. Dan kom ik tot de conclusie dat de leiding van de kerk bij mannen hoort te berusten. Tot nu toe zijn er nog geen Bijbelse argumenten gevonden waarmee de geldigheid van deze twee teksten voor nu ontkend kan worden. Daarover is genoeg informatie te vinden op internet, of in bijvoorbeeld het blad Nader Bekeken.

Het is overigens nu niet mijn bedoeling om die discussie hier te voeren.

Waar het me nu om gaat is hoe serieus mijn standpunt wordt genomen. Ik beroep mij op Gods Woord, ik probeer God lief te hebben boven alles, en mijn naaste als mijzelf. Ik lees her en der in de Bijbel dat ik ‘liefde’ niet volgens mijn eigen normen mag invullen, zie b.v. 1 Johannes 5:2; daar staat het zelfs zó sterk geformuleerd dat duidelijk wordt dat ik mijn naaste niet werkelijk liefheb als ik God niet liefheb en Zijn geboden bewaar.

Dat heeft dus niks te maken met het liefhebben van ‘regeltjes’; dat heeft te maken met het liefhebben van God, en van mijn naaste.

Vindt u het dan zelf ook niet van gebrek aan liefde getuigen om deze liefde van mij tot God en mijn naaste (die ik niet graag van ‘het pad’ af zie raken) weg te zetten als duivelswerk? Ik krijg immers de schuld van de verdeeldheid? Waarom zou ik investeren in de relatie met mensen die zich op bepaalde punten toch niet naar Gods Woord willen richten? Ik probeer het wel – zie o.a. dit bericht dat u nu leest.

De synode heeft dat bepaald niet geprobeerd. Ik begrijp werkelijk niet hoe een meerderheid van afgevaardigden vanuit de kerken ten eerste besluit om de vrouw in het ambt toe te laten (maar die discussie ga ik hier niet voeren), en ten tweede dat besluit direct te laten ingaan! Het had van minimale wijsheid getuigd het eerste besluit door een volgende synode te laten toetsen (en dus het tweede achterwege te laten).

Ik hoop dat u nu begrijpt waarom ik hierboven schreef dat ik ‘een preek over me heen’ kreeg. Ik heb er een enorme hekel aan dat mensen hun eigen standpunt brengen als het Woord van God, misschien onbedoeld, maar toch.

U bereikt er uw doel ook absoluut niet mee; hooguit zullen degenen die zich er niet in hebben verdiept (omdat ze dat niet kunnen of niet willen) zich laten verleiden u te volgen door de mooi klinkende woorden, vooral als u er retorische vragen invlecht als “Wil je de ander liefhebben met de liefde van Christus?”; maar degenen die zich daadwerkelijk willen baseren op Gods Woord krijgen alleen maar méér het gevoel dat ze niet serieus genomen worden, en dat komt de eenheid, die u zegt te zoeken, niet bepaald ten goede.

Ik roep u op terug te keren tot Gods Woord. Ik weet dat dat voor de meeste van de voorgangers die ik met dit bericht aanschrijf aan dovemansoren gericht is, maar toch doe ik het; zie Ezechiël 33:1-20 voor een andere reden dan de liefde tot God en mijn naaste die ik hierboven al genoemd heb.

Misschien kunnen we elkaar over enige tijd wel met ‘je’ en ‘jij’ aanspreken, of het blijft ‘u’, maar dan uit beleefdheid en niet vanwege de afstand…

God zegene uw overwegingen.

Laatste wijziging: 22 mei 2019.

cursus

Hyperlinks naar een Bijbelvertaling

Op deze site komen veel verwijzingen (hyperlinks) voor naar de Bijbel. Logisch, want het is een site van een christen: “… waar het hart vol van is, daar loopt de mond van over.” (Lucas 6:45). 😉

Voor de meeste lezers van deze site zal het niet interessant zijn hoe ik dat voor elkaar gekregen heb. Maar voor anderen, die zelf sites bijhouden of die een stuk willen schrijven m.b.v. bijvoorbeeld een tekstverwerker waar ze hyperlinks naar een Bijbelvertaling in willen verwerken, en die niet weten hoe dat moet, kan dit bericht nuttig zijn.

Uitgangspunt voor mij betreffende jouw kennis van hyperlinks is dat je in z’n algemeenheid weet hoe je die moet plaatsen.

Bij het ‘linken’ naar diverse Bijbelvertalingen kwam ik erachter dat dat niet voor alle vertalingen even gemakkelijk gaat. Ik ga een aantal sites van Bijbelvertalingen bijlangs, en hoop dat de techniek ervan niet spoedig weer aangepast gaat worden… (en dat is, zoals je wel zult begrijpen, ‘de overwinning van de hoop op de verwachting’, en die overwinning is slechts een slag, niet de oorlog (10 mei 2019).

Overigens: wellicht zijn er betere manieren om goede hyperlinks te verkrijgen, daar houd ik mij voor aanbevolen!

Het Nederlands Bijbelgenootschap heeft sinds 8 november 2016 de Bijbel in Gewone Taal ook beschikbaar gesteld voor gebruikers zonder account. Dat is gedaan op debijbel.nl. Je kunt daar overigens ook kiezen voor de Nieuwe Bijbelvertaling.

Helaas is de site van de Willibrordvertaling enige tijd geleden nogal achteruitgegaan. Er staat een oudere versie van de Willibrordvertaling op, en naar verzen verwijzen kan niet, voorzover ik heb kunnen zien. Naar hoofdstukken verwijzen kan wel, maar het is eenvoudig te zien hoe dat moet.

Een site die ik veel gebruik is die van de Herziene Statenvertaling. Hier geldt: als er nog geen Bijbelgedeelte in beeld is, klik dan op ‘Teksten’, dan krijg je een keuzeveld te zien waarin je een Bijbelboek kunt kiezen. Meer uitleg vind je hier. Wil je een bepaald vers in beeld laten komen dat niet direct al te zien is, dan kun je ‘#’ met het versnummer achter de hyperlink van het hoofdstuk zetten (let op: soms ‘/#’ als de eind-‘/’ er niet staat), bijvoorbeeld zo: ‘https://herzienestatenvertaling.nl/teksten/markus/12/#30’; in je tekst wordt het dan zo: Marcus 12:30-31, waarmee je naar het eerste en het tweede gebod verwijst.

Naar de Naardense Bijbel kun je ook verwijzen. Let op: het kan zijn dat je bij de eerste keer klikken een foutmelding krijgt, klik dan op ‘Opnieuw proberen’. Kies Bijbelboek (let op: de volgorde van de boeken van het Oude Testament is die van het oude Israël, en van de tegenwoordige Joden), hoofdstuk en vers of verzen. Wil je meer dan 1 vers, zet er dan een koppelteken (‘-‘) tussen. De link kun je overnemen uit de adresbalk. Voorbeeld: Spreuken 3:3-4.

Op de site bible.com kun je o.a. de vertalingen NBG 1951, Het Boek en de Herziene Statenvertaling (HSV) lezen. Je kunt kiezen voor: vertaling, Bijbelboek, hoofdstuk. Bijvoorbeeld: NBG 1951, Lucas 6. De link in de adresbalk ziet er zo uit: ‘https://www.bible.com/nl/bible/328/luk.6’. Maar hoe krijg je nou b.v. vers 31 bovenaan? Dat kan zo: ‘https://www.bible.com/nl/bible/328/luk.6.31’. Voorbeeld: NBG 1951, Lucas 6:31. Maar dan krijg je alléén vers 31 te zien. Wil je er meer zien? Zet dan een koppelstreepje met het gewenste eindvers achter het vers, bijvoorbeeld zo: ‘https://www.bible.com/nl/bible/328/luk.6.31-34’ (NBG 1951, Lucas 6:31-34). Voor de HSV gaat dat als volgt. Bijvoorbeeld: HSV, Lucas 6. De link in de adresbalk ziet er zo uit: ‘https://www.bible.com/nl/bible/1990/luk.6’. Maar hoe krijg je nou b.v. vers 31 bovenaan? Dat kan zo: ‘https://www.bible.com/nl/bible/1990/luk.6.31’. Voorbeeld: HSV, Lucas 6:31. Maar dan krijg je alléén vers 31 te zien. Wil je er meer zien? Zet dan een koppelstreepje met het gewenste eindvers achter het vers, bijvoorbeeld zo: ‘https://www.bible.com/nl/bible/1990/luk.6.31-34’ (HSV, Lucas 6:31-34).

Er is ook een site voor de StatenVertaling (SV). Je kunt tot op versniveau verwijzen. Kies eerst voor Oude Testament, Nieuwe Testament, of Apocriefen. Probeer b.v. Jozua 24:15 ‘aan te wijzen’: klik op Jozua (links in het menu), klik dan op Jozua 24; in de adresbalk zie je dan dit:
https://www.statenvertaling.net/bijbel/jozu/24.html. Als je daar ‘#15’ achter zet, dus
https://www.statenvertaling.net/bijbel/jozu/24.html#15, komt vers 15 in beeld. Als je een redelijk groot beeldscherm hebt komt het niet bovenaan, omdat het laatste vers van Jozua 24 onderin blijft staan.

Het heeft ‘even’ geduurd voordat ik e.e.a. doorhad, dus het zou best kunnen dat je nog ergens op deze site een ‘oude’ link aantreft… 😉

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

2 december 2017: zoals je hierboven hebt kunnen lezen is mijn enthousiasme voor deBijbel.nl misschien onder een microscoop wel zichtbaar, maar dan moet je goede ogen hebben. Daarom heb ik verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen: geen NBV maar HSV (reden).

Overigens ben ik van mening dat sarcasme prima kan als reactie op incompetent en/of eigenwijs gedrag van christenen; soms moet de spijker even helemaal door dat bord voor de kop heen.

Laatste wijziging: 1 september 2019.
Laatste hyperlinkcontrole: 10 mei 2019.
^
Homepage