Ze waren toen al eensgezind bijeen! En de Geest was nog niet eens uitgestort!
De eerste keer ‘christelijk’ Pinksteren.
Als je nu om je heen kijkt, zou je bijna denken dat Hij beter niet had kunnen komen. Zoveel verschillende kerkgenootschappen!
Zo langzamerhand worden we ons dat wel steeds meer bewust. Maar wat verandert er daardoor?
Sommigen nemen het Woord wat minder serieus; als je gelooft dat Jezus niet echt uit de dood is opgestaan, maar dat dat symbolisch bedoeld is, is het ook al goed.
‘Water bij de wijn.’
Anderen denken dat de Geest ons dingen ingeeft die niet stroken met het door diezelfde Geest geïnspireerde Woord, en dat die dingen belangrijker zijn dan wat in de Bijbel staat. (Meer dan duizend jaar geleden is door die laatste houding – of zou er nog meer meegespeeld hebben? – al een compleet nieuwe godsdienst ontstaan.)
‘Dat boek is oud. We leven nu in een andere tijd.’
Misschien moeten we nog eens goed nadenken over de woorden van de profeet Joël (Joël 2:28-32), die door Petrus worden geciteerd in het begin van het boek Handelingen (Handelingen 2:17-21).
Sommige mensen leggen die woorden uit als een oproep tot vrijheid. Regels – die óók in de Bijbel staan – gaan aan de kant, want dit is belangrijker.
Een kleine illustratie. In ons land hebben we ook vrijheid. Maar de meeste mensen zijn wel zo snugger dat ze stoppen voor een rood verkeerslicht. Dat ontneemt hun hun vrijheid niet – je zou een beetje ‘vreemd’ moeten zijn om te geloven dat dat wèl zo was.
Ik ben dan wel een vreemdeling op aarde (Hebreeën 11:13), maar ik hoop toch ècht dat dat een ander soort ‘vreemd’ is. Leiders die iets anders beweren dan wat de Bijbel mij leert, wil ik niet volgen. En soms doe ik wel eens wat ik wil (Romeinen 7:15).
Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.