Categoriearchief: leesvoer

leesvoer

Een predikant is ook maar een mens

Cliché?

Zeker weten?

Dat predikanten ook maar mensen zijn is genoegzaam bekend. En dat woord ‘genoegzaam’ gebruik ik omdat er zo’n prachtig woord bestaat waar dit woord in zit: ‘zelfgenoegzaamheid’. Zo’n mooi woord, zo’n bederf van de onderlinge verhoudingen… je hebt namelijk aan jezelf genoeg…

Natuurlijk kunnen predikanten last hebben van zelfgenoegzaamheid, en het kan heus geen kwaad ze daarop te wijzen; dat hoeft overigens niet per se ‘en plein public’, oftewel voor het oog van iedereen. Zeker niet als je het nog maar net ‘ontdekt’ hebt.

Maar ik wil het nu hebben over zelfgenoegzaamheid van ons, gemeenteleden, die pastoraal bezoek krijgen van een predikant, en die vaak naar zijn preken (moeten) luisteren. We hebben daar nog wel eens kritiek op, soms ook veel, en soms (helemaal) vanuit onze eigen situatie geredeneerd. (Een ‘nieuw-hermeneutische’ benadering, zeg maar.)

Wat doet dat met een predikant? Jos Douma heeft hier zijn antwoord geschreven op de vragen: “Welke reacties ontvangt u op uw preken? Wat doet dat met u?”. De moeite waard om even te lezen! Ook al zou je als gemeentelid gelijk hebben, het is goed om te weten hoe het bij je predikant kan landen. En misschien besluit je dan wel om je kritiek anders in te kleden, of achterwege te laten.

Er is niks mis met positieve, opbouwende kritiek; ook niet met harde kritiek, overigens. Lees maar eens Openbaring 2 en Openbaring 3. Van de meeste daar aangesproken gemeenten zegt Christus eerst iets positiefs, van sommige andere niet – maar in die laatste is de situatie dan ook heel slecht. Vraag je eens af of de situatie in jouw gemeente zó slecht is, dat je meteen met harde kritiek moet komen; lees eerst 1 Korintiërs 3:12-15, en beslis dan of het over ‘minder goed’ of ‘slecht’ gaat en pas je kritiek daarbij aan.

In de meeste gevallen zal het er dan op neerkomen dat je je predikant eerst eens moet laten weten wat je goed vindt aan hem; daarna kun je je verbeterpunten wel aandragen.

Zolang een predikant Gods Woord verkondigt kun je – denk ik – altijd met iets positiefs beginnen. En ieder christen moet de geesten onderzoeken, en kan dat ook: zie 1 Johannes 4:1-3. Je hebt immers de Bijbel…

In mijn keuken heeft (ook) een kaartje gehangen met de tekst ‘Liefde betekent elkaar een veilig gevoel geven.’. Ik denk dat je dat van God ook best naar je predikant toe mag doen, hem een veilig gevoel geven…

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

2 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen: geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

leesvoer

Geheimen van een succesvolle film of serie

Wat maakt een film of serie nou zo aantrekkelijk om ernaar te kijken? Of een boek om er een film of serie van te maken?

Om te beginnen moet je iets hebben waardoor mensen überhaupt willen kijken – er zijn immers heel veel series en films.

Je moet de aandacht trekken.

En, als het om een serie gaat, de aandacht vasthouden.

Dat ligt allemaal nogal voor de hand, toch? Je hoeft geen cineast te zijn om dat te weten – ik weet het ook. 😉

Maar – je wilt geld verdienen met je serie – wat garandeert nou dat jouw serie succesvol wordt?

Nou komt het!

Er moet een afgewogen mix van de volgende ingrediënten in gestopt worden: overspel, seksscènes (niet té expliciet), gokken, occultisme, vijandschap, jaloezie, woede, gekonkel, ruzie, rivaliteit, afgunst, flink wat alcohol.

Niet overdrijven, want dan haken de kijkers te gauw af. Er moet wel spanning in zitten. Dingen moeten langzamerhand erger worden, maar niet té erg. En, ook heel belangrijk: de gevolgen van al dit ‘gedoe’ moeten niet te gauw tot vervelende consequenties leiden, het ‘gedoe’ mag gedurende een bepaalde periode niet openbaar worden, beter geformuleerd: het mag niet in de publiciteit komen.
Ik heb zelf een aantal afleveringen gekeken van ‘House of Cards’. Het thema leek me wel interessant: hoe gaat het er aan toe in de politiek in de Verenigde Staten van Amerika. Uiteindelijk ben ik na een stuk of tien afleveringen gestopt met kijken. Dat had ik eerder moeten doen. Het duurt vast heel lang voor ik bepaalde beelden die ik gezien heb weer kwijtraak…

Kijk nog eens naar het lijstje hierboven, bij ‘afgewogen mix’. Ik heb dat lijstje afgeleid van het volgende lijstje: ontucht, zedeloosheid, losbandigheid, afgoderij en toverij, vijandschap, tweespalt, jaloezie en woede, gekonkel, ruzie en rivaliteit, afgunst, bras- en slemppartijen, en nog meer van dat soort dingen. En, inderdaad – dat dacht je natuurlijk al – dat lijstje staat in de Bijbel! En wel in Galaten 5:19-21. Lees dat stukje maar even helemaal.

(Opmerking 4 november 2017: De opnames van ‘House of Cards’ zijn tijdens het zesde seizoen gestopt – misschien vind je het interessant om uit te zoeken welke van de hierboven genoemde redenen daarvan de oorzaak zijn…)

En lees daarna ook een stukje van wat erachteraan komt, nl. Galaten 5:22-23. Met dat laatste kun je natuurlijk geen film of serie maken!

Dat is niet helemaal waar, er zijn wel wat rolprenten gemaakt rond het ‘goede’. Probeer er maar eens een paar te vinden, bekijk ze eens en beoordeel dan voor jezelf welk soort je liever hebt: die gemaakt met Galaten 5:19-21 of die gemaakt met Galaten 5:22-23 als leidraad.

Kun je moeilijk kiezen?

Dan heb ik nog wel een verhaaltje voor je. Stel, je zou op de een of andere manier in de slaapkamer van mensen bij je in de buurt – die je vrij goed kent – kunnen kijken, en op van alles en nog wat kunnen inzoomen. Zou je dat fijn vinden?

Ja? Dan denk ik dat je al een heel eind heen bent… Serieus: zoek hulp! Ga naar je huisarts, en laat je doorverwijzen naar b.v. een psycholoog.

Nee? Waarom zou je dan wel op televisie, op internet, in de bioscoop, of hoe en waar dan ook naar mensen kijken – die je niet kent – in soortgelijke omstandigheden? O, je vindt dat geen probleem? Misschien ben je dan nog wel méér toe aan zo’n verwijzing door je huisarts…

Ach, zo’n soapserie, zo’n romantische comedy… da’s toch onschuldig vermaak? Wil je het ècht weten? Houd ’t lijstje van hierboven er eens bij als je kijkt, alle woorden onder elkaar, en zet streepjes achter elk woord waarbij je op het scherm beelden voorbij ziet komen.

Hé, beste lezer, lieve lezeres, ben je ’toevallig’ christen? Lees dan ook nog ff verder in Galaten 5: de verzen 24 en 25.

Tenslotte nog een vraag om over na te denken: is er verschil tussen het spelen van (en kijken naar) b.v. vloeken, jaloezie, moord, expliciete seksscènes, diefstal, bedrog, etc.? En waar zit ‘m het verschil in?

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

2 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen: geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage

leesvoer

Doe geen moeite!

Dat hoor je hier in de buurt wel eens als iemand je komt bezoeken, en je hem of haar iets te drinken aanbiedt. Zo iemand zegt dat dan vaak uit beleefdheid.

Ik weet dat (van die beleefdheid) nooit zeker (en ik weet ook niet of dàt dan weer met mijn ‘asperger’ te maken heeft), dus ik bied het vaak twee of drie keer aan, zeg erbij dat ze wat mij betreft niet uit beleefdheid hoeven te weigeren, en als ze dan nog steeds niks willen drinken, wil ik achteraf niet (via via? foei!) te horen krijgen “Die vent biedt je ook niks aan als je langskomt! Kom je daar uit de goedheid van je hart…”. 😉

Vanwege mijn werk word ik – nog steeds, ondanks dat ik sinds 1 juli 2018 een vaste baan heb – vaak gebeld door Engelstalige tussenpersonen, bemiddelaars tussen eindklanten en ‘consultants’, zoals ik. Ze vragen dan bijna altijd “How are you?”, maar willen het antwoord niet weten. Als echte automatiseerder moet ik zoiets af en toe toch letterlijk opvatten, en antwoord dan “I’m fine, and you?”. Slimmeriken antwoorden dan met zoiets als “Thank you for asking, I’m not bad.” en gaan vervolgens over tot het doel van het gesprek, nl. of ik beschikbaar ben voor een klus. (Waarom mailen ze me daar niet gewoon over? Vind ik veel handiger… 🙂 )

Er is natuurlijk niks mis met beleefdheid: “Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen.” (uit Filippenzen 4:5). Vroeger was men daar, denk ik, beter in dan nu. Een mooi voorbeeld uit de Bijbel: Abraham wil een graf kopen om zijn overleden vrouw Sara te kunnen begraven, lees maar eens Genesis 23. Mooi, die onderhandelingen: Abraham die zegt de hoofdprijs te willen betalen, en Efron die hem daarbij volledig tegemoetkomt, als Abraham het (niet serieuze) aanbod om het stuk grond voor niks over te nemen afwijst. Maar het is wel een gewoonte die je moet kennen, om ‘m te kunnen waarderen, en er op de juiste manier mee om te gaan. Bij latere onderhandelingen zal er vast wel een keer een advocaat bij geweest zijn die iemand als Efron op zijn eigen woorden vastgezet heeft, want tegenwoordig heeft men volgens mij nergens meer de gewoonte om iets voor niets aan te bieden in de hoop dat de ander begrijpt dat-ie toch wel geacht wordt ervoor te betalen. 😉

Overigens was deze gewoonte in de tijd van koning David nog in zwang, zie 2 Samuel 24:21-24.

Uit later tijd is er een fabel, over een leeuw met drie raadsleden: een jakhals, een raaf en een wolf. Op een gegeven moment komt een kameel bescherming zoeken bij koning leeuw. De leeuw vindt de kameel een aardig dier, dus mag hij blijven. Maar enige tijd later raakt de leeuw vrij ernstig gewond, en is dan niet meer in staat te jagen. Z’n raadslieden, die altijd meeaten van de ’tafel’ van de leeuw, bedenken een plan: ieder biedt zich aan als eten voor de leeuw, waarbij de andere twee dan moeten protesteren. De kameel zal zich dan ook aanbieden, en voilà: het probleem van het eten is opgelost. Mocht de koning nog scrupules kennen, dan lossen de raadslieden die wel voor hem op: de kameel wordt, nog bijna voordat hij uitgesproken is, verscheurd…

Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.

2 december 2017: verwijzingen naar Bijbelteksten vervangen: geen NBV maar HSV (reden).

Laatste wijziging: 1 september 2019.
^
Homepage