Deze ‘kreet’ wordt meestal geassocieerd met de Kruistochten, zie Wikipedia.
Tegenwoordig achten wij onszelf daar wel boven verheven. Toch?
En toch(!) is zeggen dat God iets wil, terwijl je dat (alleen) zèlf wilt en niet eens weet of God het wel wil, iets van alle tijden, en daar hoort ’tegenwoordig’ bij.
Maar er gebeurt toch niks buiten Gods wil om? Dus…
Voel je ‘m al? Nog niet? Lees dan Genesis 4:1-16. Nog niet? Dan moet je het maar eens aan iemand vragen. Er zijn vast mensen die begrijpen waarom ik dit zo geschreven heb.
In Numeri 16 gaat het over de opstand van Korach, Datan en Abiram. Zij denken Gods wil inzake het leiderschap over Zijn volk te kennen. Zie eventueel ook mijn stukjes … en alle mensen die Korach toebehoorden … en De aarde opende haar mond en verzwolg hen …
Als je Numeri 22-24 leest krijg je de indruk dat Bileam zich houdt aan wat God wil. Dat zegt hij immers meerdere keren? Zie bijvoorbeeld Numeri 22:18, 38, 23:12. Maar het feit dat hij, bij het herhaald verzoek van Balak om te komen, vraagt of de gezanten willen blijven overnachten, zodat hij kan vernemen wat de HEER hem te zeggen heeft (Numeri 22:19), geeft al wel te denken. Bij de eerste keer wist hij toch al dat de HEER niet wilde dat hij Israël zou vervloeken? En uit onder andere Numeri 31:16 weten we dat Bileam Balak nog een ’tactisch’ advies heeft gegeven voordat hij weer naar huis ging. Voor hoe dat advies uitpakte: zie Numeri 25.
Overigens denk ik dat veel christenen Gods reactie op het overspel en de afgoderij van het volk buitensporig vinden; als jij daar ook bij hoort, denk er dan nog eens goed over na; en mocht je er dan nog steeds zo over denken, lees dan eens Jesaja 29:16, en Romeinen 9, in het bijzonder de verzen 20 en 21.
Terug naar Bileam. Zegt dit gedrag van Bileam ons (ook) iets over ons bidden? Lees eens 1 Johannes 3:22 en 5:14. Aandringen mag – zie bijvoorbeeld Matteüs 7:7-8, Efeziërs 6:18, Filippenzen 4:6, Kolossenzen 1:9, 1 Tessalonicenzen 3:10, 5:17 – maar dus wel onder voorwaarden. Gezien wat in Efeziërs 6:18, staat? – “in de Geest”; dat vind je ook terug in bijvoorbeeld Judas:20. Als het nog niet duidelijk is, lees dan bijvoorbeeld We hebben ervoor gebeden.
Maar tot nu toe hebben we nog niet gelezen dat iemand z’n eigen mening verdedigde met ‘God wil het’…
Het is ook wel voorgekomen dat God niet geraadpleegd werd, terwijl het verstandiger was geweest als men dat wel had gedaan, zie bijvoorbeeld Jozua 9 en 2 Samuel 21:1-14. Maar in dat laatste gedeelte wordt God toch geraadpleegd, al is het pas na 3 jaar hongersnood? Inderdaad, maar David legt zijn ‘oplossing’ niet eerst aan God voor.
In 1 Samuel 24:5 zeggen Davids mannen tegen hem dat het Gods wil is dat hij Saul doodt. David wijst dit af, zie vers 7. Iets vergelijkbaars gebeurt in 1 Samuel 26:8; ook hier wijst David het af.
Later, als David zelf koning is, wil hij de ark van God naar Jeruzalem overbrengen; dat is op zich niet tegen Gods wil… Lees 2 Samuel 6 voor het hele verhaal. Maar David had moeten navragen bij de priesters hoe dat ook alweer moest, de ark vervoeren. Als je dat zelf ook niet meer weet, zoek dat dan maar even op.
Waarom je dat zou moeten opzoeken? Daar heb je nu toch niks meer aan? Nee, want de ark is er, voor zover wij weten, niet meer. Maar je kunt wel lezen dat als God ergens iets over heeft gezegd, je je daaraan moet houden. En dat is nog steeds zo; het kan geen kwaad jezelf daar af en toe aan te herinneren. Zelfs de liefde kent regels van God, zie bijvoorbeeld 1 Johannes 5:2-3.
In Handelingen 2 kun je lezen over de uitstorting van de Heilige Geest. Wat dat met het onderwerp te maken heeft? Dat kun je vast wel raden.
Veel mensen zeggen -tegenwoordig- dat de Geest iets wil, of dat de Geest ze iets ingegeven heeft. Neem van mij aan, en ik heb het uit de Bijbel, dat de Geest je niets zal ingeven dat in strijd is met het Woord (dat is Christus, zie Johannes 1:1-14); God is niet in Zichzelf verdeeld. Dus, om het concreet te maken voor wat in deze tijd nogal veel speelt: voel je roeping tot iets waarvan je weet dat dat volgens de Bijbel niet kan, of waarvoor je de Bijbel in onwaarschijnlijke bochten moet wringen, vraag je dan eens af van welke geest die roeping komt.
Is God dan niet in staat met een kromme stok een rechte slag uit te delen? Natuurlijk wel, maar waarom zou jij er bewust voor kiezen zo’n kromme stok te willen zijn?
En bedenk welk effect het op ‘onze kinderen’ heeft, als wij bepaalde delen van Gods Woord zonder Bijbelse reden aan de kant schuiven. Suggereer ik nu een hiërachie in Bijbelteksten? Ik suggereer niks, ik geef alleen aan dat het ‘gewoon’ zo is; lees maar eens Waarop baseer je je?.
Jezus wilde de wil van God doen, en heeft dat gedaan; zie bijvoorbeeld Johannes 7:14-18.
Hij heeft Zijn leven voor de wereld gegeven (Johannes 3:16). Wij krijgen het resultaat daarvan gratis aangeboden (zie deze Visjeposter). Laten we zó leven dat Jezus’ offer niet voor niks is geweest.
Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.
Laatste wijziging: 1 september 2019.