“Want de toorn van God wordt geopenbaard vanuit de hemel over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van de mensen, die de waarheid in ongerechtigheid onderdrukken, omdat wat van God gekend kan worden, hun bekend is. God Zelf heeft het hun immers geopenbaard. Want de dingen van Hem die onzichtbaar zijn, worden sinds de schepping van de wereld uit Zijn werken gekend en doorzien, namelijk én Zijn eeuwige kracht én Zijn Goddelijkheid, zodat zij niet te verontschuldigen zijn.”
Heb je daar weleens over nagedacht? Dat je, ook al heb je het evangelie nooit gehoord, toch schuldig bent, omdat je zèlf tot de conclusie had moeten komen dat God bestaat? Ja, maar dan ken je Jezus toch nog steeds niet? En dan kun je immers nog steeds niet behouden worden?
Het is vast niet zo heel gereformeerd om dat zo op te schrijven – maar wie trekt zich daar tegenwoordig binnen de GKv nog iets van aan? –, maar zo af en toe kom ik in de Bijbel aanwijzingen tegen dat er méér mogelijkheden zijn om gered te worden dan in onze belijdenisgeschriften staan opgesomd. Neem bijvoorbeeld Matteüs 25:31-46. Onze Heer Jezus lijkt daar vooral naar onze daden te kijken. Uiteindelijk beslist Hij, uiteraard, maar dat lijkt soms wel anders te gaan dan wij denken, hopen, verwachten of geloven…
En kijk ook eens naar Matteüs 11:20-24. Daar gaat het ook nog eens over verschil in oordeel. Volgens mij is dat iets waarvoor ook in ‘onze kring’ steeds meer erkenning komt. Misschien heeft Dante Alighieri wel gelijk met zijn goddelijke komedie.
Dit is zeker iets waar ik nog verder over door wil denken, en wie weet kom ik er hier op deze pagina’s nog eens op terug – uiteraard onder Jacobitisch voorbehoud.
Reageren kan via e-mail; zet er s.v.p. de titel van dit stukje bij.