Vanochtend vroeg, toen het nog niet zo lang licht was, wandelde ik door de Engbertsdijksvenen, en op een gegeven moment zag ik een addertje op het pad liggen. Vermoedelijk ‘hoopte’ het diertje dat de zon al gauw zou gaan schijnen, dan kon-ie zich snel opladen. Maar gelukkig voor mij had het beestje weinig energie, vandaar deze foto. Grotere adders had ik op andere plekken in dit gebied weleens gezien, maar zo’n kleintje nog nooit.
Een hek erom!
“Alcohol moet verboden worden in vliegtuigen.” Dat las ik net op Facebook. Zo’n peiling waarbij je je mening kunt geven.
Waarom zou alcohol verboden moeten worden in vliegtuigen? Er zijn mensen die zich niet weten te gedragen als ze daar het een en ander van op hebben. Ja, en? Dan straf je die toch voor hun wangedrag? We zijn er inmiddels toch wel overheen dat alcoholconsumptie een verzachtende omstandigheid is bij wangedrag?
Mensen misdragen zich op stations, in treinen; er zijn er die zwart rijden… dus: poortjes!
We zetten dus een hek om die ruim 99 procent goedwillende mensen, om die kleine 1 procent niet te hoeven straffen en/of (her)opvoeden.
En zo zijn er vast nog wel meer zaken te bedenken. Wie weet zet ik ze hier nog eens bij of kom er op een andere manier op terug.
Maar we zouden mensen uiteraard ook kunnen gaan belonen als ze zich niet misdragen! Zie Hou je in, dan krijg je wat.
Soms wel een beetje een raar land, Nederland…
Hou je in, dan krijg je wat
In Wijk bij Duurstede kreeg ‘de jeugd’ een beloning als er geen vernielingen zouden zijn met Oud en Nieuw. Verstandige aanpak? Er wordt heel verschillend over gedacht. Veel mensen vinden het geen goed idee. Het hek van de dam, en zo…
Bedrijven, organisaties en mensen met veel geld stellen de belastingdienst voor om met minder belasting genoegen te nemen dan waar de fiscus wettelijk recht op heeft, onder ‘bedreiging’ met verhuizing. De meeste mensen vinden het logisch dat de belastingdienst dit soort lieden hun zin geeft. Beter één vogel in de hand… toch?
Mis ik iets?
Laten we eens nadenken over macht.
Doe dit om het aantal keren dat u wordt gevraagd om u aan te melden te verminderen
Microsoft wil mij graag helpen. Niet alleen van mijn geld af, maar ook … – o, die is wel héél flauw.
Als ik mij wil aanmelden, krijg ik dit scherm te zien (het e-mailadres van mijn werk heb ik ff weggepoetst):
Uiteraard zet ik dan een vinkje bij ‘Dit niet opnieuw weergeven’ (rood omcirkeld). Maar ongeacht of ik dan voor ‘Ja’ of ‘Nee’ kies, komt dit schermpje toch iedere keer weer terug… Dat is vreemd, want mijn ‘credentials’ heb ik dan al aangeleverd.
Goed naar klanten luisteren is een kunst.
Achteraf gewaarschuwd
Als ik een eindje ga fietsen maak ik wel eens gebruik van het pontje bij de Zwieseborg. Het gaat een stuk sneller dan het pontje bij Rheeze.
Zoals gebruikelijk staat er een bord bij. En ook zoals gebruikelijk, staat er minstens één taalfout op.
Ik blijf me erover verbazen dat mensen die zo’n matige taalbeheersing hebben zomaar hun teksten op openbare borden mogen zetten. Zou dat tot vermaak bedoeld zijn van degenen die de taal een klein beetje beter beheersen?
Wel fijn dat die pontjes er zijn!
[14 december 2024] Het bord is gelukkig al een hele tijd aangepast. Kennelijk heeft iemand mijn stukje gelezen (zou het?), of iemand heeft wèl gehoor gekregen bij de gemeente.
Gehobbel op ’t spoor
Bij het opruimen van mijn e-mail vond ik nog een oud exemplaar van Prorail, waarvan ik hieronder een stukje laat zien:
Geachte heer <mijn achternaam>,
Hierbij bevestigen wij de ontvangst van uw webformulier d.d. 15-5-2009 inzake uw idee om het optillen van de rails om ballast te strooien te verminderen.
Uw opmerking is door ons geregistreerd onder referentienummer PRO-20808-Z7L63T; u ontvangt hierop een reactie van ons. Wij verzoeken u in al uw eventuele vervolgcorrespondentie met betrekking tot deze aanvraag dit referentienummer te vermelden.
Wij hopen u hiermee voorlopig voldoende geïnformeerd te hebben.
Met vriendelijke groet,
Mevrouw <voorletter achternaam>
Medewerker Publiekscontacten
Tel: 0900 – 776 72 45
Die ‘reactie van ons‘ is er nooit gekomen. En dat vind ik vreemd, want het probleem van hobbelende treinen ter hoogte van overwegen is er nog steeds. Dat komt omdat de rails bij een overweg op vaster materiaal liggen dan op andere plaatsen.
Misschien heb je het zelf weleens meegemaakt tijdens een treinreis. Vooral in gebieden met zachte grond rijdt de trein als het ware een stukje omhoog bij een overweg, en daarna weer naar beneden. Niet erg comfortabel.
En het kost de spoorbeheerder geld: er moet steeds opnieuw ballast worden gestort.
Bij wegen heb je dat ook: waar viaducten en hellingen op elkaar aansluiten, zakt de helling vaak in vlakbij het viaduct, en dat geeft onaangename hobbels. Op dit moment is een bekend voorbeeld het viaduct over de beide dubbelsporen bij Lelystad-Noord. Je kunt er natuurlijk meer asfalt overheen doen, maar het blijft inzakken.
Ik heb er een vrij eenvoudige oplossing voor bedacht, die wellicht nog enig testwerk vereist, want het is een theoretische oplossing… al heb ik vroeger wel wat testjes in de zandbak gedaan, en daar werkte het idee… 🙂
Mocht er nog interesse zijn van spoorbeheerders en/of wegbeheerders: laat het me weten.
De oplossing kan veel geld besparen… het lijkt me een goed idee dat een klein deel daarvan aan mij wordt gegeven als beloning.
[14 december 2024] We zijn inmiddels ruim 15 jaar verder, en kennelijk interesseert het ze nog steeds niet… of willen ze die beloning niet afschuiven?
Zonnepanelen combineren met een warmtepomp?
Toen we in 2013 onze zonnepanelen kochten (bij Zonne Energie Oost – nog geen moment spijt van gehad: goede mensen, goed materiaal, goede service [14 december 2024] Ze doen ook bouwklussen!) werd ons al verteld dat zonnepanelen bij hogere temperaturen minder goed werken.
Als je wilt weten hoe dat komt, kijk dan eens hier: Rendement zonnepanelen (blader naar beneden, of zoek op Temperatuur). Wetenschap kan namelijk soms best wel nuttig zijn, al kan een beetje relativering geen kwaad: “De wetenschap bestaat niet, de wetenschap is een mening. En hij toont helemaal niets aan, zeker niet het leven en de dood.” (Oriana Fallaci, ‘Een man’).
Op een gegeven moment ging ik mij afvragen of het nut heeft ze te koelen; als ik gemakkelijk een grotere opbrengst zou kunnen krijgen…
Uiteraard hebben meer mensen zich dat afgevraagd, kijk maar eens hier: Zonnepanelen koelen, en/of hier: Zonnepanelen koelen met water. Maar in een wereld waarin grote delen een tekort aan drinkwater hebben lijkt aansluiten op de kraan me geen goed idee. Ideeën met regenwater of slootwater zijn misschien wel aardig. Maar wat me echt geweldig lijkt, is combineren met een warmtepomp; vooral nu we in ons land zo bezig zijn met het verminderen van het gasverbruik (*). Alleen is de vraag, die ook al op één van de hierboven aangehaalde discussiefora gesteld en negatief beantwoord werd, of het mogelijk is zonnepanelen van onderen te koelen, met leidingen met vloeistof erin. Er worden hybride zonnepanelen (voor het opwekken van elektriciteit en het opwarmen van water) geleverd (zie b.v. Hybride zonnepanelen), waarbij dat in feite gebeurt.
De grote vraag voor mij op dit moment is: is er inmiddels iets bedacht om zonnepanelen van onderen te koelen? En kan dat gecombineerd worden met een warmtepomp?
Kunnen ontwikkelingen op dit gebied (een beetje) gestimuleerd worden? Is de politiek er (al) mee bezig?
[14 december 2024] Er bestaan inmiddels PVT-panelen.
(*) Overigens ben ik van mening dat terrasverwarmers op gas verboden zouden moeten worden.
Engbertsdijksvenen 2017 06 05
Vanochtend was ik vroeg wakker. Het was hier mooi weer, dus leek het mij een goed idee om naar de Engbertsdijksvenen te gaan, aan de kant van Kloosterhaar. Onderweg ernaartoe zag ik een patrijs een korte vlucht maken. Het was er maar eentje, meestal zie je die dieren toch met meerdere exemplaren bij elkaar.
Zo ’s ochtends was het lekker fris (een graad of 8), en de insecten leken nog niet wakker.
Maar andere dieren waren al wel wakker. Ik heb heel veel kikkers en vogels gehoord. Op een gegeven moment moest ik een bocht om, en zag in de verte deze reebok.
Uiteraard had het dier mij direct in de gaten, maar vermoedelijk omdat ik stil bleef staan werd hij nieuwsgierig en kwam iets dichterbij. Niet dichtbij genoeg voor een echt mooie foto, maar toch.
Algauw kreeg hij in de gaten dat ik dan misschien niks deed, maar wel veel groter was dan hij, en verdween hij – om die reden of om andere(?) – in het struikgewas.
Het gaat hier overigens om een zogenaamde spitser. Als het om een jong dier gaat is dat geen probleem, maar een oudere bok met zo’n gewei kan nog wel eens gevaarlijk zijn voor mensen, heb ik ooit (35 jaar geleden?) eens ergens gelezen. Maar over het algemeen zal de (en het) mens wel gevaarlijker zijn voor het ree dan andersom…
pakje boter
Sommige mensen krijgen er spreekwoordelijk hun rijbewijs bij; een oud-collega van mij noemde zo iemand vaak een ‘boterletter’.
En over dat soort boterletters gaat het nu. Kijk maar eens naar de plaatjes. En het gaat me niet speciaal om deze fabrikant, want ik heb het bij meer merken gezien.
Zoals je op het tweede plaatje kunt zien kun je dit pakje braadboter per 40 gram verdelen. Maar hoever moet je het pakje openvouwen voordat dat kan?
Dan moet je naar plaatje 3 kijken. Het pakje moet hélemaal open, en dan moet je de flap waar de verdeling op staat terugvouwen.
Je zou toch verwachten dat men daar wat beter over had nagedacht.
En er is inderdaad een tijd geweest dat dat zo was. Nog niet zo lang geleden.
Toen werd het smeersel verpakt zoals je een cadeautje inpakt, en kon je zònder de flap met de getallen los te trekken een afgepast stuk boter afsnijden. Maar waarom is het dan veranderd? Misschien was er een goedkope aanbieding van een vouwmachine, toen de oude versleten was? Geen idee – met goede, verstandige wetenschap heeft het in ieder geval niets te maken… Voor de gebruiker die graag gebruik maakt van die getalletjes is het er niet klantvriendelijker / gemakkelijker op geworden.
Visbroodjes
A.s. maandag hebben we, bij leven en welzijn, bij onze kerk de inmiddels traditionele Paasbrunch. De ‘Amerikaanse’ invloed daarbij is dat ieder genoeg meeneemt voor zichzelf en/of het eigen gezin, en dat alles vervolgens gezamenlijk genuttigd wordt.
Ik vind het zelf wel leuk om, als ik genoeg tijd heb, wat bijzonders te maken. Inmiddels is het – voor mij – ook een soort van traditie om dan witrussische visbroodjes te maken. Dat is een recept dat ik lang geleden al eens van vrienden uit Wit-Rusland heb gekregen, en dat nog steeds op een oude website, die ik destijds bijhield, te vinden is. Het staat overigens ook op de tegenwoordige website van Stichting Hulp Tsjernobylkinderen Lelystad. [14 december 2024] Het recept is niet meer te vinden, maar hieronder staat het nog wel.
Inmiddels heb ik het recept wel een beetje aangepast. Het gaat nu zo.
Nodig: stokbrood, makreel, geraspte oude kaas, knoflook, fritessaus of mayonaise (beter: half om half mengen), (zonnebloem)olie.
Makreel, kaas, knoflook en mayonaise mengen. Stokbrood in plakken snijden (ca. 1,5 – 2 cm dik). Aan twee kanten in dun laagje olie bakken. Als tweede kant aan de beurt is, op gebakken kant beetje van mengsel leggen. Als de tweede kant voldoende bruin is, broodjes kort op de belegde kant bakken. Broodjes af laten koelen.
Genieten!