Ruim een week geleden was ik op Terschelling. Een heerlijk eiland. ’s Ochtends ging ik, omdat ik daar geen hometrainer had om mijn halve uurtje te fietsen, vaak een eindje lopen. En op 21 februari was het een mooie ochtend – in ieder geval aan het begin!
Het was mooi om het effect van het licht op de wolken te zien terwijl de zon nog achter de duinen was, en later de zon boven de duinen uit te zien komen.
En toen er eenmaal genoeg licht was, heb ik me omgedraaid om te kijken hoe het met de zee gesteld was. Die was aardig rustig, heel anders dan enkele dagen later die week. De drieteenstrandlopers waren uiteraard druk, al kun je dat op een foto niet zo goed zien, en zolang ik ver genoeg van de zilvermeeuwen vandaan bleef, maakten die zich juist niet druk.
Vanaf dichtbij de zee heb ik nog een aardig plaatje kunnen schieten richting de duinen. Ik vind het mooi als het licht in het water spiegelt. Soms is het spiegelbeeld wel eens helderder dan het ‘origineel’, maar dat is hier niet zo.
Nu kijken we nog in een wazige spiegel…