Vanochtend vroeg, toen het nog niet zo lang licht was, wandelde ik door de Engbertsdijksvenen, en op een gegeven moment zag ik een addertje op het pad liggen. Vermoedelijk ‘hoopte’ het diertje dat de zon al gauw zou gaan schijnen, dan kon-ie zich snel opladen. Maar gelukkig voor mij had het beestje weinig energie, vandaar deze foto. Grotere adders had ik op andere plekken in dit gebied weleens gezien, maar zo’n kleintje nog nooit.
Categoriearchief: wandelen
Engbertsdijksvenen 2017 06 05
Vanochtend was ik vroeg wakker. Het was hier mooi weer, dus leek het mij een goed idee om naar de Engbertsdijksvenen te gaan, aan de kant van Kloosterhaar. Onderweg ernaartoe zag ik een patrijs een korte vlucht maken. Het was er maar eentje, meestal zie je die dieren toch met meerdere exemplaren bij elkaar.
Zo ’s ochtends was het lekker fris (een graad of 8), en de insecten leken nog niet wakker.
Maar andere dieren waren al wel wakker. Ik heb heel veel kikkers en vogels gehoord. Op een gegeven moment moest ik een bocht om, en zag in de verte deze reebok.
Uiteraard had het dier mij direct in de gaten, maar vermoedelijk omdat ik stil bleef staan werd hij nieuwsgierig en kwam iets dichterbij. Niet dichtbij genoeg voor een echt mooie foto, maar toch.
Algauw kreeg hij in de gaten dat ik dan misschien niks deed, maar wel veel groter was dan hij, en verdween hij – om die reden of om andere(?) – in het struikgewas.
Het gaat hier overigens om een zogenaamde spitser. Als het om een jong dier gaat is dat geen probleem, maar een oudere bok met zo’n gewei kan nog wel eens gevaarlijk zijn voor mensen, heb ik ooit (35 jaar geleden?) eens ergens gelezen. Maar over het algemeen zal de (en het) mens wel gevaarlijker zijn voor het ree dan andersom…
Beerzer Bulten 2017 03 26
Vanmiddag was het prachtig weer. En dat is het nog op het moment dat ik dit schrijf. Vanaf de ingang aan de Beerzerweg ben ik eerst de zandverstuiving in gelopen. 
Daar heb ik een plek gefotografeerd waar volgens mij al jaren lang heel veel denappels liggen. Toch aardig om zoiets na jaren eindelijk eens op de foto te zetten.
Bijna aan het einde van m’n rondje kwam ik iets nieuws tegen: een mierensnelweg. Wat is dat in vredesnaam? Nou, dat stond er netjes bij. 
Zie het plaatje links hiernaast. (Klik erop als je ’t te klein vindt om te lezen.) Ik heb een artikel gevonden dat op de website van De Toren is verschenen: Vliegende Brigade maakt verbinding tussen mierenkolonies.
Uiteraard is dit stukje niet compleet zonder een foto van de mierensnelweg zèlf. Ik had trouwens niet de indruk dat ’t er al erg druk was. 
Maar dat kan uiteraard nog komen. Bij leven en welzijn ga ik nog wel eens kijken…
Eens op een ochtend op het strand…
Ruim een week geleden was ik op Terschelling. Een heerlijk eiland. 
’s Ochtends ging ik, omdat ik daar geen hometrainer had om mijn halve uurtje te fietsen, vaak een eindje lopen. En op 21 februari was het een mooie ochtend – in ieder geval aan het begin!
Het was mooi om het effect van het licht op de wolken te zien terwijl de zon nog achter de duinen was, 
en later de zon boven de duinen uit te zien komen.
En toen er eenmaal genoeg licht was, heb ik me omgedraaid om te kijken hoe het met de zee gesteld was. Die was aardig rustig, heel anders dan enkele dagen later die week. 
De drieteenstrandlopers waren uiteraard druk, al kun je dat op een foto niet zo goed zien, en zolang ik ver genoeg van de zilvermeeuwen vandaan bleef, maakten die zich juist niet druk.
Vanaf dichtbij de zee heb ik nog een aardig plaatje kunnen schieten richting de duinen.
Ik vind het mooi als het licht in het water spiegelt. Soms is het spiegelbeeld wel eens helderder dan het ‘origineel’, maar dat is hier niet zo.
Nu kijken we nog in een wazige spiegel…
Beerzer Bulten 2016 11 08
Vandaag ben ik begonnen bij de ingang aan de Beerzerweg.
En alweer kwam ik iets tegen van de Amerikaanse eik; deze keer een blad dat heel mooi twee hoofdkleuren had. Misschien heeft er wel een tijdje iets bovenop gelegen. Maar op welke kant?
Een vliegenzwam; bijna altijd fotogeniek, vind ik. En dit is een exemplaar waarop de witte stippen mooi verdeeld zijn. Eigenlijk vind ik vrijwel alle paddestoelen fotogeniek… Deze vliegenzwam zou ik overigens gemist hebben als ik deze keer m’n ‘vaste’ route gevolgd had. Een beetje zwerven is ook wel leuk; paden genoeg in dit gebied.
Zo tegen het einde van mijn wandeling zag ik deze varen, groeiend op een boom, in een oude ‘wond’. Ik had deze combinatie al vaker gezien, maar de varen staat er nu wel mooi bij.
Zo vaak fotografeer ik geen varens; deze heeft ‘geluk gehad’, omdat-ie op zo’n bijzondere plek groeit.
Beerzer Bulten 2016 11 05
Vanmiddag was het in eerste instantie droog, en aangezien ik zin had in een eind wandelen…
Het aantal paddestoelen is sinds de vorige keer flink vermeerderd, of ik heb deze keer beter gekeken.
Zo halverwege mijn zelfgekozen route voelde ik wat druppels.
Er stonden heel wat kleine paddestoelen, ook enkele die zich in een denappel gevestigd hadden.
Inmiddels was het opgehouden met zachtjes regenen. Het mooie daarvan is dat er druppels op je foto kunnen komen, en het geeft ook wel een mooie glans aan de hoeden van de paddestoelen.
Engelandse Bos 2016 11 03
Eergisteren ben ik voor het eerst sinds ruim een half jaar weer eens in het Engelandse Bos wezen wandelen. Op de plekken waar ik geweest ben kon ik deze keer geen plastic linten van het bosonderhoud van vorig jaar meer vinden. Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat…
Ik vind nog steeds dat de ‘ziel’ uit het bos is gehaald. Brede paden zijn door de machine(s) getrokken, waar alleen nog maar laag gewas is opgekomen. Het duurt jaren voor het bos weer mooi is.
Als er ooit weer onderhoud aan dit bos gepleegd moet worden, stel ik voor dat het met paarden wordt gedaan, dan hoeven er niet zulke brede corridors te worden verwijderd (de foto hiernaast is van september 2015).
Wat me ook opviel is dat sommige bomen die weggehaald hadden moeten worden, omdat ze gevaarlijk waren, bij het onderhoud zijn blijven staan. Inmiddels ligt er het een en ander over het pad…
De mierenhoop, die hiernaast op de foto te zien is, is verplaatst.
Hij bevond zich ‘altijd’ aan het uiteinde van een liggende dode boom. Die boom is nu weg, en de mierenhoop is een eindje verplaatst. Waarom die dode boom wegmoest? Geen idee, hij lag niemand in de weg, voorzover ik kon bekijken; niet over een pad, of zo…
Ik heb in dit bos vóór de grote verbouwing heel wat mooie observaties kunnen doen; diverse soorten vogels, reeën, hazen, bijzonder gevormde bomen … Benieuwd of dat binnen afzienbare tijd terugkomt.
Engbertsdijksvenen 2016 10 31
Toen ik op de recent vernieuwde parkeerplaats bij Kloosterhaar aankwam, op deze prachtige dag, 499 jaar na het begin van de Hervorming, stonden er een stuk of vier auto’s. Da’s best weinig, gezien het prachtige weer. Maar ja, sommige mensen moeten werken… Zonder werk zitten heeft ook goede kanten, en gelukkig heb ik daar oog voor. 😉
Langs het pad naar het gebouw van Staatsbosbeheer stond deze parasolzwam. Van boven zag-ie er schitterend uit, maar zo is het plaatje óók mooi.
Een stukje verderop zag ik een bloeiende rode klaver. Denkend dat zo’n bloem een uitzondering is in deze tijd van het jaar, maakte ik er een foto van. 
Even later zag ik nog tientallen rode klavers… Die heb ik dus maar niet gefotografeerd. De lucht zag er ook heel apart uit, met hele kleine wolkjes. Dat heb ik wel gefotografeerd, maar ik heb de indruk dat het als zo’n klein plaatje op een website niet zo tot z’n recht komt. Kijk af en toe zelf maar eens omhoog (Sammy).
Links van het paadje parallel aan de provinciale weg, net voorbij de Dooze, zag ik deze paddestoelen staan genieten van de zon. Geen idee wat voor soort het is, maar het is een mooi gezicht.
Terug op de parkeerplaats stonden er nog maar twee auto’s. Mijn eigen bolide, en een onbetekenende turbo. Die laatste stond er al gauw alleen.
Beerzer Bulten 2016 10 29
Vanochtend heb ik opnieuw de parkeerplaats aan de Beerzerhooiweg als startpunt genomen.
Deze keer heb ik bladeren van de Amerikaanse eik gefotografeerd die anders verkleurd waren dan de vorige keer.
Verder vind ik het prachtig om paddestoelen op de plaat te zetten. Het lukt me zelden om ze goed te determineren als ik ze niet ken, maar dat mag de pret niet drukken.
Op Soortenbank vond ik deze pagina, en ik vind dat er wel een redelijke gelijkenis is tussen de foto op die pagina en mijn eigen foto.
Toen ik het volgende object te zien kreeg dacht ik aan mensen die uitdrukkingen als ‘holy shit’ of ‘holy crap’ gebruiken.
Voorzover ik kan bekijken is deze hondepoep ingepakt in een soort schimmel. Gelegd of vervormd tot een bijzonder symbool.
“Kan het stof u soms loven, en getuigen van uw trouw?” is een citaat uit Psalm 30. Het stof looft hier zèlf niet, maar mij bracht het wel op een idee.
Beerzer Bulten 2016 10 25
Vanmiddag ben ik om een uur of drie naar de Beerzerhooiweg gegaan, om een stukje door het bos te gaan lopen.
Er was uiteraard van alles te zien en te fotograferen; o.a. dit prachtig verkleurde Amerikaanse eikeblad. Het weer was heerlijk zacht, een graad of twaalf.
Verder kwam ik nog wat vliegenzwammen tegen, mooi in de zon. Dat zonlicht erop maakt zó’n verschil…
Ik kwam twee keer dezelfde oudere heer tegen. Voorzover ik kon zien verzamelde hij af en toe wat paddestoelen.
Later, toen ik bijna ‘rond’ was, kwam ik een dame tegen, met twee kleine kinderen. De kleintjes hadden het prima naar hun zin in het bos, ze deelden hun blijdschap met mij door mij heel enthousiast te begroeten. Zou dat door het mooie weer komen? Ik had de dame en de kinderen nooit eerder gezien…