Vanochtend vroeg, toen het nog niet zo lang licht was, wandelde ik door de Engbertsdijksvenen, en op een gegeven moment zag ik een addertje op het pad liggen. Vermoedelijk ‘hoopte’ het diertje dat de zon al gauw zou gaan schijnen, dan kon-ie zich snel opladen. Maar gelukkig voor mij had het beestje weinig energie, vandaar deze foto. Grotere adders had ik op andere plekken in dit gebied weleens gezien, maar zo’n kleintje nog nooit.
Tagarchief: Engbertsdijksvenen
Engbertsdijksvenen 2017 06 05
Vanochtend was ik vroeg wakker. Het was hier mooi weer, dus leek het mij een goed idee om naar de Engbertsdijksvenen te gaan, aan de kant van Kloosterhaar. Onderweg ernaartoe zag ik een patrijs een korte vlucht maken. Het was er maar eentje, meestal zie je die dieren toch met meerdere exemplaren bij elkaar.
Zo ’s ochtends was het lekker fris (een graad of 8), en de insecten leken nog niet wakker.
Maar andere dieren waren al wel wakker. Ik heb heel veel kikkers en vogels gehoord. Op een gegeven moment moest ik een bocht om, en zag in de verte deze reebok.
Uiteraard had het dier mij direct in de gaten, maar vermoedelijk omdat ik stil bleef staan werd hij nieuwsgierig en kwam iets dichterbij. Niet dichtbij genoeg voor een echt mooie foto, maar toch.
Algauw kreeg hij in de gaten dat ik dan misschien niks deed, maar wel veel groter was dan hij, en verdween hij – om die reden of om andere(?) – in het struikgewas.
Het gaat hier overigens om een zogenaamde spitser. Als het om een jong dier gaat is dat geen probleem, maar een oudere bok met zo’n gewei kan nog wel eens gevaarlijk zijn voor mensen, heb ik ooit (35 jaar geleden?) eens ergens gelezen. Maar over het algemeen zal de (en het) mens wel gevaarlijker zijn voor het ree dan andersom…
Engbertsdijksvenen 2016 10 31
Toen ik op de recent vernieuwde parkeerplaats bij Kloosterhaar aankwam, op deze prachtige dag, 499 jaar na het begin van de Hervorming, stonden er een stuk of vier auto’s. Da’s best weinig, gezien het prachtige weer. Maar ja, sommige mensen moeten werken… Zonder werk zitten heeft ook goede kanten, en gelukkig heb ik daar oog voor. 😉
Langs het pad naar het gebouw van Staatsbosbeheer stond deze parasolzwam. Van boven zag-ie er schitterend uit, maar zo is het plaatje óók mooi.
Een stukje verderop zag ik een bloeiende rode klaver. Denkend dat zo’n bloem een uitzondering is in deze tijd van het jaar, maakte ik er een foto van. 
Even later zag ik nog tientallen rode klavers… Die heb ik dus maar niet gefotografeerd. De lucht zag er ook heel apart uit, met hele kleine wolkjes. Dat heb ik wel gefotografeerd, maar ik heb de indruk dat het als zo’n klein plaatje op een website niet zo tot z’n recht komt. Kijk af en toe zelf maar eens omhoog (Sammy).
Links van het paadje parallel aan de provinciale weg, net voorbij de Dooze, zag ik deze paddestoelen staan genieten van de zon. Geen idee wat voor soort het is, maar het is een mooi gezicht.
Terug op de parkeerplaats stonden er nog maar twee auto’s. Mijn eigen bolide, en een onbetekenende turbo. Die laatste stond er al gauw alleen.