Categoriearchief: politiek en maatschappij

Een hek erom!

“Alcohol moet verboden worden in vliegtuigen.” Dat las ik net op Facebook. Zo’n peiling waarbij je je mening kunt geven.

Waarom zou alcohol verboden moeten worden in vliegtuigen? Er zijn mensen die zich niet weten te gedragen als ze daar het een en ander van op hebben. Ja, en? Dan straf je die toch voor hun wangedrag? We zijn er inmiddels toch wel overheen dat alcoholconsumptie een verzachtende omstandigheid is bij wangedrag?

Mensen misdragen zich op stations, in treinen; er zijn er die zwart rijden… dus: poortjes!

We zetten dus een hek om die ruim 99 procent goedwillende mensen, om die kleine 1 procent niet te hoeven straffen en/of (her)opvoeden.

En zo zijn er vast nog wel meer zaken te bedenken. Wie weet zet ik ze hier nog eens bij of kom er op een andere manier op terug.

Maar we zouden mensen uiteraard ook kunnen gaan belonen als ze zich niet misdragen! Zie Hou je in, dan krijg je wat.

Soms wel een beetje een raar land, Nederland…

Hou je in, dan krijg je wat

In Wijk bij Duurstede kreeg ‘de jeugd’ een beloning als er geen vernielingen zouden zijn met Oud en Nieuw. Verstandige aanpak? Er wordt heel verschillend over gedacht. Veel mensen vinden het geen goed idee. Het hek van de dam, en zo…

Bedrijven, organisaties en mensen met veel geld stellen de belastingdienst voor om met minder belasting genoegen te nemen dan waar de fiscus wettelijk recht op heeft, onder ‘bedreiging’ met verhuizing. De meeste mensen vinden het logisch dat de belastingdienst dit soort lieden hun zin geeft. Beter één vogel in de hand… toch?

Mis ik iets?

Laten we eens nadenken over macht.

Compost mentis

Een kleine verschrijving ten opzichte van ‘compos mentis’ (kijk eventueel hier voor de betekenis).

Het is een verschrijving die veel vaker wordt toegepast, per ongeluk of expres. Ik heb ‘m nu gebruikt omdat ik het over afval, vuilnis, wil hebben. En over vervuiling van de geest, van het verstand.

Als je er op gaat zoeken met Google, wees er dan bedacht op dat Google op ‘compos mentis’ gaat zoeken; je krijgt nog wel de gelegenheid om op ‘compost mentis’ te gaan zoeken, maar dat kost je een extra klik. 😉

Steeds vaker hoor ik dat afvalinzameling per kilo betaald moet gaan worden. Dat lijkt heel verstandig, want dan gaan mensen minder inleveren. Toch?

Vast wel!

Maar minder inleveren kan op minstens twee manieren. Er zijn mensen die minder verpakkingsmateriaal gaan kopen, en dus minder hoeven te lozen, en er zijn mensen die de rotzooi op een andere manier kwijtraken dan via de gebruikelijke afvalinzameling. Dat kan b.v. door het in de sloot te mikken. Jaren geleden zag ik dat al gebeuren met bedrijfsafval. Een grote touringcar die ’s ochtends vroeg – ik was onderweg naar mijn werk – op één van die grote dreven van Lelystad stopte, waarna de chauffeur de zakken met afval in de naast de dreef gelegen sloot dumpte. Ik heb dat toen gemeld bij de betreffende afdeling van de gemeente. Want, zoiets doe je immers niet? En dan bedoel ik niet mijn ‘verraad’, maar het in de natuur smijten van onverteerbare rotzooi.

Afval op het strandHet punt is dat veel mensen denken dat andere mensen net zo zijn als zijzelf. Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten, zeg maar, maar dan positief uitgelegd. Ik gooi geen afval in de natuur, ook al moet ik er per kilo voor betalen, dus zal een ander dat ook niet doen. Vooral wetenschappers zijn daar erg naïef in, is mij opgevallen. En in hun kielzog de politiek; veel politici houden ervan als ze wetenschappers voor hun karretje kunnen spannen.

Het zal inmiddels wel duidelijk zijn hoe ik over ‘voor afvalinzameling betalen per kilo’ denk. Mocht dat nog niet zo zijn: ik vind het erg dom.

Wat de gemeente Hardenberg doet is overigens weinig minder verstandig: de huishoudens laten betalen per lichting.

Bij ons in de buurt valt het nog wel mee, maar als het om steden gaat hoor ik nog wel eens dat mensen hun afval bij de kliko van een ander in doen…

Het is, vind ik, veel eenvoudiger om vervuilerscategorieën in te stellen. Ik werk er hier één uit.

Bewonersadressen/huishoudens hebben gemiddeld per jaar een bepaalde hoeveelheid rommel die ze kwijt moeten. Het afvoeren van dat afval kost in totaal een bepaald bedrag. Daar leg je een kleine opslag op – je moet er als gemeente immers niet bij inschieten, en stel je voor dat er opeens meer vuilnis wordt ingeleverd – en het hele bedrag deel je door het aantal huishoudens. Het bedrag dat uit die rekensom komt wordt de rekening per huishouden voor afvalinzameling. De inwoners mogen dan zoveel afval inleveren als ze willen, op de gebruikelijke manier aan de straat, en bij het gemeentelijk afvalinzamelingspunt.

Voor bedrijven kunnen vrij eenvoudig vervuilerscategorieën worden vastgesteld. En ook al kunnen gemeenten nu bedrijven niet apart laten betalen, daar kan toch over overlegd worden met andere gemeenten en de landelijke overheid?

Al met al kost het met dit idee een stuk minder aan techniek en administratie om de rotzooi ‘van de straat’ te krijgen.

Maar het is wel verstandig om dit met z’n allen te doen als gemeenten, en wellicht als landen binnen Europa, om afvaltoerisme te voorkomen.

Zou het helpen om mensen te belonen als ze hun afval netjes (gescheiden) inleveren? Waarom zou je ze belonen? Dat leidt alleen maar tot fraude en geknoei.

En als er toch iets gedaan moet worden aan de enorme hoeveelheden afval – dat lijkt me zéker nodig -: misschien is het wel een goed idee om bij de bron te beginnen. Het is toch dom om te gaan dweilen met de kraan open? Dus stimuleer bedrijven die verpakkingen maken om die zo milieuvriendelijk mogelijk te maken, of, indien mogelijk, weg te laten. En stimuleer bedrijven die verpakkingen gebruiken, om er zo min mogelijk van te gebruiken.

Verpakkingen zullen altijd nodig blijven, maar zorg er voor dat ze goed te recyclen zijn…

Overigens ben ik van mening dat statiegeld moet blijven.

[14 december 2024] Statiegeld is zelfs uitgebreid, mede door de inspanningen van o.a. Zwerfinator.

Weeralarm – code rood

Soms heb je van die dagen, dan is het een ‘puinhoop’ in het hele land. De onderliggende oorzaak is dan vaak het weer: sneeuw, ijzel, storm, combinaties ervan…

Maar de èchte oorzaak van de ‘verstoringen’ ligt bij hoe wij ermee omgaan. Wij vinden dat de wegen schoon moeten zijn, zodat we overal naartoe kunnen waar we heen willen. En daar handelen we ook naar!

Maar de wereld is niet (zo) maakbaar…

Dus misschien is het wel een goed idee om bij (dreigend) ‘code rood’ bepaalde categorieën weggebruikers niet meer ‘dringend te adviseren thuis te blijven’, maar ze een belangrijke reden om te gaan rijden te ontnemen.

Werk is voor veel mensen een belangrijke reden om ‘bij de weg’ te zijn. En er zijn een heleboel vormen van werk die echt niet elke dag uitgevoerd hoeven te worden; het land komt niet stil te liggen als dat werk een dag niet gedaan wordt. Mensen die dat soort werk doen, zouden een dag vrij moeten krijgen.

Maar hoe verdeel je de kosten? We leven wèl in Nederland! 😉

Daar komt de politiek om de hoek, want ik denk dat we dit niet kunnen (willen?) ‘polderen’.

Mijn voorstel is – uiteraard – simpel.

  • De overheid beslist welke vormen van werk niet hoeven te worden gedaan op een weeralarmdag.
  • De werkgevers en zelfstandigen betalen.
  • De overheid komt de werkgevers en zelfstandigen tegemoet met een belastingmaatregel.

Het rijden voor degenen die vrij hebben gekregen (of vrij zijn, zoals gepensioneerden, werklozen, etc.) helemaal verbieden is, denk ik, niet verstandig: mensen moeten evt. wel aan boodschappen kunnen komen.

Er valt uiteraard nog van alles in te vullen: wat als een weeralarm halverwege een dag wordt uitgegeven? Misschien reageren op de weerswaarschuwing die aan een weeralarm voorafgaat?

Een belangrijke afweging is ook: wat kan het gaan kosten als we alles ‘gewoon’ door laten gaan? Levens, geld, … En wat gaat het kosten als we een werkdag ‘afgelasten’?

Het is misschien goed om te bedenken dat we niet al te overdreven moeten doen over een dag gemiste omzet. Voor veel producten en diensten geldt dat als mensen ze vandaag niet kunnen krijgen, ze er morgen wel om komen.

droomlot: tolmoord

Zelfs de Duitsers gaan serieus met tol aan de gang. Dat de Fransen zoiets doen, is logisch. De Fransen zijn de kleuters van Europa (de Russen de pubers).

Daarom heb ik een palindroom bedacht als titel voor dit stukje. Weg met dat tolgedoe. Zoals het nu lijkt moet uiteindelijk ieder land in de Europese Unie er mee bezig, en wat hebben we dan bereikt? We hebben een hele partij dure apparatuur staan en rijden (en wie weet ook wel vliegen), en per saldo schiet niemand er iets mee op… Het verkeer wordt alleen maar duurder, je moet allerlei kastjes in je auto hebben – vooral vrachtwagens hebben er veel nodig, dan…

Het doet mij denken aan een scène uit een Garfieldboekje. Jon zegt tegen Garfield en Odie iets als: “We vervelen ons. Zullen we ons gaan verkleden?” En op een later plaatje zegt Garfield dan zoiets: “Nu vervelen we ons èn we zien er stom uit.”.

Dat tolgedoe schaadt de eenheid binnen de Europese Unie. Misschien kan het woord “Unie” wel vervangen worden…

Als er dan betaald moet worden, stel dan een heffing in aan de buitengrenzen van de EU. Andere landen en unies doen dat ook. Die belasten niet intern provincies of lidstaten.

Maar ik denk dat de Europese politiek te lam is om hier iets echt constructiefs voor te bedenken, laat staan dat dan uit te voeren.

Simpeler willen we het niet maken

SVB, waar staat dat voor?

Ik vind ‘Simpel Voor Burgers’ wel een leuke.

Af en toe krijg ik bericht van de Sociale VerzekeringsBank (dat is de echte betekenis van SVB) over mijn ANW-uitkering.

Laatst ontving ik een brief met het verzoek een enquête in te vullen om aan te geven wat ik van de brieven vind die ik krijg om me te herinneren aan het doorgeven van overige inkomsten, en om aan te geven hoeveel ik weet van de regels voor samenwonen.Antwoorden bij vragenlijst SVB / ANW De juiste antwoorden zie je hiernaast. (Als ’t niet te lezen is, klik er dan ff op, dan krijg je een grotere versie.)

Die herinneringen vind ik wel prettig, want ik vergeet soms zomaar wat, en ik zal wel niet de enige zijn die nadat hij of zij haar of zijn partner kwijtgeraakt is zo af en toe wat kleine probleempjes met z’n geheugen heeft. En – niet te vergeten 😉 – aangezien je meteen als een soort van crimineel wordt beschouwd als je wat vergeet, en vette boetes moet betalen van wat je niet hebt, vind ik het wel handig om er af en toe aan herinnerd te worden dat ik wijzigingen in mijn inkomen en/of gezinssituatie moet doorgeven. Overigens heb ik tot nu toe nog geen fouten gemaakt, al ben ik wel vergeten een inkomensverlaging door te geven, maar dat zet de SVB zelf recht. Waarvoor dank.

De regels voor het samenwonen vind ik overigens volstrekt onrechtvaardig.

  • Als je getrouwd bent, en één van beide partners werkt voor geld, en de andere niet, krijg je als niet-werkende partner niet de heffingskorting, de zogenaamde aanrechtsubsidie. Nee, want we leven in een individualistische maatschappij…
  • Als ik, als ANW-uitkeringsontvanger, een nieuwe partner zou krijgen, moet ik dat meteen melden, want haar inkomen zou ervoor zorgen dat mijn ANW-uitkering flink minder wordt of stopt. Dat vind ik nogal krom, vergeleken met het hiervoor genoemde geval van de ‘aanrechtsubsidie’.

Het lijkt erop dat de politiek iets gaat doen aan de ‘aanrechtsubsidie’. Logisch, want waarom zou de poltiek uitmaken hoe mensen als stel hun inkomen bij elkaar harken?
En voor uitkeringsgerechtigden zou het best wat duidelijker kunnen. In het weekend bij elkaar en samen boodschappen doen? Geen probleem. Door de week: dan kun je aan de beurt zijn. Samenwonen met je moeder? Geen probleem. Met je zus? Dan kun je aan de beurt zijn. Dat laatste lijkt me een stuk discriminatie. Waarom zou het uitmaken met wie je samenwoont?

En het moet allemaal ook nog gehandhaafd worden. Ik pleit voor versimpeling. Alles ‘gewoon’ op individueel niveau. Eventueel rekening houden met officiële relaties (dus met een contract).

Nou de politiek nog.

… wilt hier linksaf. Is dat verstandig?

Zo zal je ‘navigatie’ het je niet vragen, denk ik. Je wordt al een keer gewaarschuwd als je het apparaat aanzet; dat zou voldoende moeten zijn. Volgens mij leest vrijwel niemand ’t meer, maar soit.

Als het druk is, houdt verkeer dat linksaf wil de rest van het verkeer op, vooral als het op een plek is waar maar twee rijstroken zijn, zonder verkeersregeling zoals verkeerslichten. En als het om lange, beladen vrachtwagens gaat, duurt het nog langer, want er even tussendoor glippen is er dan niet bij.

Wat kun je daaraan doen? Zo iemand moet toch op z’n bestemming kunnen komen!?

Er is een oplossing voor: rotondes.

Wat? Overal rotondes aanleggen? Wat een dwaasheid! Geen plek voor, veel te duur, etc..

Nee, dat is niet mijn bedoeling. Wat ik bedoel is dat voertuigen beter door kunnen rijden naar de eerstvolgende rotonde, om daar te ‘keren’. Daarna is het simpel: dan hoeft er alleen maar rechtsaf geslagen te worden.

Maar dit idee staat of valt met:

  • de aanwezigheid van rotondes die voldoende dichtbij liggen;
  • een verbod op linksaf slaan, in ieder geval gedurende bepaalde uren van de dag, eventueel alleen voor vrachtwagens (of verkeer met een bepaalde minimumlengte).

Vooral voor industrieterreinen waarvan de verbindingswegen ook gebruikt worden als een soort ringweg, zou deze oplossing handig kunnen zijn. Een voorbeeld is Hardenberg, industrieterrein Nieuwe Haven. Op de Duitslandweg, gedeelte industrieterrein, zou prima een verbod op linksaf slaan ingesteld kunnen worden. Er zijn al voldoende rotondes. Helemaal nu de mestverwerkende energiecentrale ook een eigen inrit heeft gekregen, lijkt me dit een strak plan.

Op de Kellerlaan kan niet zomaar een verbod op linksaf slaan worden ingesteld, in ieder geval niet in de richting van de Duitslandweg naar de Jan Weitkamplaan.

Mocht men op de Duitslandweg vanaf de Kellerlaan richting het viaduct doorrijden naar de eerste rotonde te ver vinden, dan is er een alternatief: doorrijden over de Kellerlaan richting de Jan Weitkamplaan, en daar ergens rechtsaf slaan. Zo is de bestemming ook prima bereikbaar.

Wie weet kan de politiek dit eens oppakken.

De tijd verzet

Afgelopen nacht is de tijd weer verzet. En dat werd tijd, vind ik. ’s Ochtends is het mij in oktober te lang donker, of wat het dan ook is: mijn lichaam reageert daar niet goed op. Ik heb grote moeite met vroeg wakker worden, terwijl in de zomer vijf uur, half zes (zomertijd!) voor mij geen enkel probleem is.

Wat mij betreft stoppen we er helemaal mee, met die zomer- en wintertijd. Er worden heel wat pleidooien voor gevoerd: zoek maar eens met Google (of anders).

En als de politiek dat niet wil, heb ik een minder verstrekkend voorstel: we gaan terug naar de situatie van vóór 1996; de zomertijd stopt dan eind september.

Update 31 oktober: ik kwam erachter dat ik een internetpetitie kon tekenen voor het afschaffen van de zomertijd. Dat heb ik meteen maar gedaan!