SVB, waar staat dat voor?
Ik vind ‘Simpel Voor Burgers’ wel een leuke.
Af en toe krijg ik bericht van de Sociale VerzekeringsBank (dat is de echte betekenis van SVB) over mijn ANW-uitkering.
Laatst ontving ik een brief met het verzoek een enquête in te vullen om aan te geven wat ik van de brieven vind die ik krijg om me te herinneren aan het doorgeven van overige inkomsten, en om aan te geven hoeveel ik weet van de regels voor samenwonen. De juiste antwoorden zie je hiernaast. (Als ’t niet te lezen is, klik er dan ff op, dan krijg je een grotere versie.)
Die herinneringen vind ik wel prettig, want ik vergeet soms zomaar wat, en ik zal wel niet de enige zijn die nadat hij of zij haar of zijn partner kwijtgeraakt is zo af en toe wat kleine probleempjes met z’n geheugen heeft. En – niet te vergeten 😉 – aangezien je meteen als een soort van crimineel wordt beschouwd als je wat vergeet, en vette boetes moet betalen van wat je niet hebt, vind ik het wel handig om er af en toe aan herinnerd te worden dat ik wijzigingen in mijn inkomen en/of gezinssituatie moet doorgeven. Overigens heb ik tot nu toe nog geen fouten gemaakt, al ben ik wel vergeten een inkomensverlaging door te geven, maar dat zet de SVB zelf recht. Waarvoor dank.
De regels voor het samenwonen vind ik overigens volstrekt onrechtvaardig.
- Als je getrouwd bent, en één van beide partners werkt voor geld, en de andere niet, krijg je als niet-werkende partner niet de heffingskorting, de zogenaamde aanrechtsubsidie. Nee, want we leven in een individualistische maatschappij…
- Als ik, als ANW-uitkeringsontvanger, een nieuwe partner zou krijgen, moet ik dat meteen melden, want haar inkomen zou ervoor zorgen dat mijn ANW-uitkering flink minder wordt of stopt. Dat vind ik nogal krom, vergeleken met het hiervoor genoemde geval van de ‘aanrechtsubsidie’.
Het lijkt erop dat de politiek iets gaat doen aan de ‘aanrechtsubsidie’. Logisch, want waarom zou de poltiek uitmaken hoe mensen als stel hun inkomen bij elkaar harken?
En voor uitkeringsgerechtigden zou het best wat duidelijker kunnen. In het weekend bij elkaar en samen boodschappen doen? Geen probleem. Door de week: dan kun je aan de beurt zijn. Samenwonen met je moeder? Geen probleem. Met je zus? Dan kun je aan de beurt zijn. Dat laatste lijkt me een stuk discriminatie. Waarom zou het uitmaken met wie je samenwoont?
En het moet allemaal ook nog gehandhaafd worden. Ik pleit voor versimpeling. Alles ‘gewoon’ op individueel niveau. Eventueel rekening houden met officiële relaties (dus met een contract).
Nou de politiek nog.