Beerzer Bulten 2017 03 26

Vanmiddag was het prachtig weer. En dat is het nog op het moment dat ik dit schrijf. Vanaf de ingang aan de Beerzerweg ben ik eerst de zandverstuiving in gelopen. Veel denappels op de grond Daar heb ik een plek gefotografeerd waar volgens mij al jaren lang heel veel denappels liggen. Toch aardig om zoiets na jaren eindelijk eens op de foto te zetten.

Bijna aan het einde van m’n rondje kwam ik iets nieuws tegen: een mierensnelweg. Wat is dat in vredesnaam? Nou, dat stond er netjes bij. Beschrijving mierensnelwegZie het plaatje links hiernaast. (Klik erop als je ’t te klein vindt om te lezen.)  Ik heb een artikel gevonden dat op de website van De Toren is verschenen: Vliegende Brigade maakt verbinding tussen mierenkolonies.

Uiteraard is dit stukje niet compleet zonder een foto van de mierensnelweg zèlf. Ik had trouwens niet de indruk dat ’t er al erg druk was. MierensnelwegMaar dat kan uiteraard nog komen. Bij leven en welzijn ga ik nog wel eens kijken…

Eens op een ochtend op het strand…

Ruim een week geleden was ik op Terschelling. Een heerlijk eiland. Zonsopkomst op het strand 1’s Ochtends ging ik, omdat ik daar geen hometrainer had om mijn halve uurtje te fietsen, vaak een eindje lopen. En op 21 februari was het een mooie ochtend – in ieder geval aan het begin!

Het was mooi om het effect van het licht op de wolken te zien terwijl de zon nog achter de duinen was, Zonsopkomst op het strand 2en later de zon boven de duinen uit te zien komen.

En toen er eenmaal genoeg licht was, heb ik me omgedraaid om te kijken hoe het met de zee gesteld was. Die was aardig rustig, heel anders dan enkele dagen later die week. Drieteenstrandlopertjes en zilvermeeuwDe drieteenstrandlopers waren uiteraard druk, al kun je dat op een foto niet zo goed zien, en zolang ik ver genoeg van de zilvermeeuwen vandaan bleef, maakten die zich juist niet druk.

Vanaf dichtbij de zee heb ik nog een aardig plaatje kunnen schieten richting de duinen.Zonsopkomst op het strand 3 Ik vind het mooi als het licht in het water spiegelt. Soms is het spiegelbeeld wel eens helderder dan het ‘origineel’, maar dat is hier niet zo.

Nu kijken we nog in een wazige spiegel…

Compost mentis

Een kleine verschrijving ten opzichte van ‘compos mentis’ (kijk eventueel hier voor de betekenis).

Het is een verschrijving die veel vaker wordt toegepast, per ongeluk of expres. Ik heb ‘m nu gebruikt omdat ik het over afval, vuilnis, wil hebben. En over vervuiling van de geest, van het verstand.

Als je er op gaat zoeken met Google, wees er dan bedacht op dat Google op ‘compos mentis’ gaat zoeken; je krijgt nog wel de gelegenheid om op ‘compost mentis’ te gaan zoeken, maar dat kost je een extra klik. 😉

Steeds vaker hoor ik dat afvalinzameling per kilo betaald moet gaan worden. Dat lijkt heel verstandig, want dan gaan mensen minder inleveren. Toch?

Vast wel!

Maar minder inleveren kan op minstens twee manieren. Er zijn mensen die minder verpakkingsmateriaal gaan kopen, en dus minder hoeven te lozen, en er zijn mensen die de rotzooi op een andere manier kwijtraken dan via de gebruikelijke afvalinzameling. Dat kan b.v. door het in de sloot te mikken. Jaren geleden zag ik dat al gebeuren met bedrijfsafval. Een grote touringcar die ’s ochtends vroeg – ik was onderweg naar mijn werk – op één van die grote dreven van Lelystad stopte, waarna de chauffeur de zakken met afval in de naast de dreef gelegen sloot dumpte. Ik heb dat toen gemeld bij de betreffende afdeling van de gemeente. Want, zoiets doe je immers niet? En dan bedoel ik niet mijn ‘verraad’, maar het in de natuur smijten van onverteerbare rotzooi.

Afval op het strandHet punt is dat veel mensen denken dat andere mensen net zo zijn als zijzelf. Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten, zeg maar, maar dan positief uitgelegd. Ik gooi geen afval in de natuur, ook al moet ik er per kilo voor betalen, dus zal een ander dat ook niet doen. Vooral wetenschappers zijn daar erg naïef in, is mij opgevallen. En in hun kielzog de politiek; veel politici houden ervan als ze wetenschappers voor hun karretje kunnen spannen.

Het zal inmiddels wel duidelijk zijn hoe ik over ‘voor afvalinzameling betalen per kilo’ denk. Mocht dat nog niet zo zijn: ik vind het erg dom.

Wat de gemeente Hardenberg doet is overigens weinig minder verstandig: de huishoudens laten betalen per lichting.

Bij ons in de buurt valt het nog wel mee, maar als het om steden gaat hoor ik nog wel eens dat mensen hun afval bij de kliko van een ander in doen…

Het is, vind ik, veel eenvoudiger om vervuilerscategorieën in te stellen. Ik werk er hier één uit.

Bewonersadressen/huishoudens hebben gemiddeld per jaar een bepaalde hoeveelheid rommel die ze kwijt moeten. Het afvoeren van dat afval kost in totaal een bepaald bedrag. Daar leg je een kleine opslag op – je moet er als gemeente immers niet bij inschieten, en stel je voor dat er opeens meer vuilnis wordt ingeleverd – en het hele bedrag deel je door het aantal huishoudens. Het bedrag dat uit die rekensom komt wordt de rekening per huishouden voor afvalinzameling. De inwoners mogen dan zoveel afval inleveren als ze willen, op de gebruikelijke manier aan de straat, en bij het gemeentelijk afvalinzamelingspunt.

Voor bedrijven kunnen vrij eenvoudig vervuilerscategorieën worden vastgesteld. En ook al kunnen gemeenten nu bedrijven niet apart laten betalen, daar kan toch over overlegd worden met andere gemeenten en de landelijke overheid?

Al met al kost het met dit idee een stuk minder aan techniek en administratie om de rotzooi ‘van de straat’ te krijgen.

Maar het is wel verstandig om dit met z’n allen te doen als gemeenten, en wellicht als landen binnen Europa, om afvaltoerisme te voorkomen.

Zou het helpen om mensen te belonen als ze hun afval netjes (gescheiden) inleveren? Waarom zou je ze belonen? Dat leidt alleen maar tot fraude en geknoei.

En als er toch iets gedaan moet worden aan de enorme hoeveelheden afval – dat lijkt me zéker nodig -: misschien is het wel een goed idee om bij de bron te beginnen. Het is toch dom om te gaan dweilen met de kraan open? Dus stimuleer bedrijven die verpakkingen maken om die zo milieuvriendelijk mogelijk te maken, of, indien mogelijk, weg te laten. En stimuleer bedrijven die verpakkingen gebruiken, om er zo min mogelijk van te gebruiken.

Verpakkingen zullen altijd nodig blijven, maar zorg er voor dat ze goed te recyclen zijn…

Overigens ben ik van mening dat statiegeld moet blijven.

[14 december 2024] Statiegeld is zelfs uitgebreid, mede door de inspanningen van o.a. Zwerfinator.

Weeralarm – code rood

Soms heb je van die dagen, dan is het een ‘puinhoop’ in het hele land. De onderliggende oorzaak is dan vaak het weer: sneeuw, ijzel, storm, combinaties ervan…

Maar de èchte oorzaak van de ‘verstoringen’ ligt bij hoe wij ermee omgaan. Wij vinden dat de wegen schoon moeten zijn, zodat we overal naartoe kunnen waar we heen willen. En daar handelen we ook naar!

Maar de wereld is niet (zo) maakbaar…

Dus misschien is het wel een goed idee om bij (dreigend) ‘code rood’ bepaalde categorieën weggebruikers niet meer ‘dringend te adviseren thuis te blijven’, maar ze een belangrijke reden om te gaan rijden te ontnemen.

Werk is voor veel mensen een belangrijke reden om ‘bij de weg’ te zijn. En er zijn een heleboel vormen van werk die echt niet elke dag uitgevoerd hoeven te worden; het land komt niet stil te liggen als dat werk een dag niet gedaan wordt. Mensen die dat soort werk doen, zouden een dag vrij moeten krijgen.

Maar hoe verdeel je de kosten? We leven wèl in Nederland! 😉

Daar komt de politiek om de hoek, want ik denk dat we dit niet kunnen (willen?) ‘polderen’.

Mijn voorstel is – uiteraard – simpel.

  • De overheid beslist welke vormen van werk niet hoeven te worden gedaan op een weeralarmdag.
  • De werkgevers en zelfstandigen betalen.
  • De overheid komt de werkgevers en zelfstandigen tegemoet met een belastingmaatregel.

Het rijden voor degenen die vrij hebben gekregen (of vrij zijn, zoals gepensioneerden, werklozen, etc.) helemaal verbieden is, denk ik, niet verstandig: mensen moeten evt. wel aan boodschappen kunnen komen.

Er valt uiteraard nog van alles in te vullen: wat als een weeralarm halverwege een dag wordt uitgegeven? Misschien reageren op de weerswaarschuwing die aan een weeralarm voorafgaat?

Een belangrijke afweging is ook: wat kan het gaan kosten als we alles ‘gewoon’ door laten gaan? Levens, geld, … En wat gaat het kosten als we een werkdag ‘afgelasten’?

Het is misschien goed om te bedenken dat we niet al te overdreven moeten doen over een dag gemiste omzet. Voor veel producten en diensten geldt dat als mensen ze vandaag niet kunnen krijgen, ze er morgen wel om komen.

Na een week of zes bij VluchtelingenWerk

Sinds een week of zes ben ik vrijwilliger voor VluchtelingenWerk, bij AZC Hardenberg. Behalve nuttig en leerzaam vind ik het ook leuk. We hadden op een gegeven moment in een gesprek met collega’s een moment waarop dat aan de orde kwam: “Mag je dit werk eigenlijk wel leuk vinden?”. Ik begreep dat het wel eens gebeurt dat een aspirantvrijwilliger dat ontglipt: “Het lijkt me ook leuk!”, en dan kijkt alsof dat niet zou mogen…

Mijn motivatie om dit werk te doen heeft veel te maken met een Bijbeltekst: “Behandel anderen zoals je wilt dat ze jullie behandelen.”. Dat is een uitspraak van Jezus, die je terug kunt vinden in Lucas 6:31. Overigens denk ik dat dit een uitspraak is waar mensen met allerlei vormen van geloof zich in kunnen vinden, inclusief atheïsme en agnosticisme.

En vaak wordt er gedacht of gezegd: als je iets voor God doet, mag je het niet leuk vinden. Maar waarom niet? Kennelijk doe je het dan niet alleen voor God, of zo…

Ik kan me niet voorstellen dat je geen plezier mag beleven aan je eigen ‘goede werken’, ook al weet ik heel goed dat die niet op mijn eigen conto komen. In Titus 2:14 maakt Paulus een opmerking over het volk van Jezus Christus, dat vol ijver is om het goede te doen. Mijn ervaring is dat ik, als ik iets uit plichtsgevoel doe, niet ‘vol ijver’ zit. (Of dat wel zo goed is, daar wil ik het nu niet over hebben.) In 2 Korintiërs 9:6-7 lees ik over dat God liefheeft wie blijmoedig geeft. Het staat daar weliswaar in de context van een collecte, maar die collecte is bestemd voor andere mensen, en dat is met ‘goede daden’ doorgaans ook zo. Dus heb ik besloten om mijn vrijwilligerswerk onbelemmerd leuk te vinden.

S.s.t.t.

Dat betekent ‘zonder de titels’ volgens NRC-stijlboek. Maar daar wil ik het niet over hebben. Ik wil het hebben over titels die er wèl staan.

Je ziet nog weleens boven of onder een ingezonden in de krant bij de naam van de inzender zijn of haar titel(s). Als iemand afgestudeerd is in b.v. rechten, maar hij of zij reageert op iets dat niets met juridische zaken heeft uit te staan, bijvoorbeeld theologie, waarom moet die titel er dan bij? Zijn of haar kennis van een bepaalde wetenschap doet dan toch niet ter zake?

Misschien om indruk te maken? Je hebt per slot van rekening een titel! Zou kunnen…

Ik weet wel dat ik aan dit soort pedanterie een hekel heb. En ik vind het ook zwak. Als je zònder je titel de discussie niet met argumenten kunt winnen…

Jammer dat in veel discussies argumenten niet belangrijk zijn.

En dan de echte afsluiter: “… helaas is het een achterlijke kerel met een doctorstitel en dus zijn mensen geneigd te denken dat hij weet waarover hij het heeft.” (personage Henri LeClaire, in Langs de afgrond (Carla Norton)).

You just got framed

Aangezien dit stukje over html gaat, het ik het onder de categorie ’taal’ opgenomen. En ik heb voor ‘You just got framed’ als titel gekozen omdat ik het zo jammer vind dat in html frames ‘deprecated’ zijn.

Oude site SHTL met framesHiernaast zie je een plaatje van een site die ik vroeger beheerde. Als je erop klikt wordt het plaatje wel groter…

Het mooie van frames vond ik dat het menu goed bleef staan. Dat zie je in WordPress bijvoorbeeld niet. Scroll je naar beneden op een pagina of in een bericht… helaas, weg menu.

Eén van de nadelen die genoemd werd voor het gebruik van frames is dat je op een ‘binnenpagina’ terecht kon komen vanuit bijvoorbeeld een zoekmachine. Maar daar kon je met een klein scriptje wel iets aan doen, als ik me goed herinner.

Nog een voordeel, dat ik tot nu toe nog nergens ben tegengekomen: je kunt meteen naar de juiste pagina in een andere taal springen. Dus niet via de homepage. Daar moet je wel een beetje handig voor zijn, maar dat kun je leren. Ik heb het tenminste ooit geleerd. 😉

De ‘moderne’ scriptoplossingen vind ik maar matig: vaak zie je het menu dan over de pagina ‘springen’.

Frames..

Nostalgie. of zou ’t nog eens terugkomen?

Borden bij (weg)werkzaamheden

Vandaag kwam ik weer wat bijzondere situaties tegen als het om het plaatsen van verkeersborden bij werkzaamheden gaat. Hier in de buurt komt glasvezel 🙂 , en daarvoor moet op veel plaatsen de berm open. Een meter vóór het bord ‘zone 60′ had men een bord ’30’ geplaatst. Een meter eràchter was goed geweest. Want ‘zone 60′ heft ’30’ op. Ik heb het maar even tegen een van de aanwezige werkers gezegd, die mij toezegde dat hij het aan zijn baas zou doorgeven.

Een eindje verderop had men direct vóór een kruising een bord ’30’ geplaatst. Dat had er beter direct ná kunnen staan. Want een kruising of splitsing heft door borden en belijning aangegeven verboden op.

En denk nou niet dat dit muggezifterij is: als door een automobilist een ongeluk veroorzaakt wordt terwijl de borden verkeerd geplaatst zijn, wordt de betreffende automobilist minder zwaar gestraft dan wanneer de borden goed staan; en dat is logisch, want er stond geen geldige snelheidsbeperking. Misschien krijgt-ie zelfs wel helemaal geen straf.

Nu ik het toch over verkeersborden bij werkzaamheden en wegwerkzaamheden heb, wil ik nog wel iets kwijt. Het zou fijn zijn als ná afloop van een dag werkzaamheden de borden bijgedraaid werden, of dat er zakken overheen gedaan werden. Vaak gebeurt dat al wel, maar lang niet altijd… en ik vind het vrij irritant om een heel stuk langzaam te moeten rijden terwijl daar geen goede reden voor is, en ik vermoed dat ik niet de enige ben. Bij voorbaat dank!

droomlot: tolmoord

Zelfs de Duitsers gaan serieus met tol aan de gang. Dat de Fransen zoiets doen, is logisch. De Fransen zijn de kleuters van Europa (de Russen de pubers).

Daarom heb ik een palindroom bedacht als titel voor dit stukje. Weg met dat tolgedoe. Zoals het nu lijkt moet uiteindelijk ieder land in de Europese Unie er mee bezig, en wat hebben we dan bereikt? We hebben een hele partij dure apparatuur staan en rijden (en wie weet ook wel vliegen), en per saldo schiet niemand er iets mee op… Het verkeer wordt alleen maar duurder, je moet allerlei kastjes in je auto hebben – vooral vrachtwagens hebben er veel nodig, dan…

Het doet mij denken aan een scène uit een Garfieldboekje. Jon zegt tegen Garfield en Odie iets als: “We vervelen ons. Zullen we ons gaan verkleden?” En op een later plaatje zegt Garfield dan zoiets: “Nu vervelen we ons èn we zien er stom uit.”.

Dat tolgedoe schaadt de eenheid binnen de Europese Unie. Misschien kan het woord “Unie” wel vervangen worden…

Als er dan betaald moet worden, stel dan een heffing in aan de buitengrenzen van de EU. Andere landen en unies doen dat ook. Die belasten niet intern provincies of lidstaten.

Maar ik denk dat de Europese politiek te lam is om hier iets echt constructiefs voor te bedenken, laat staan dat dan uit te voeren.

Iedereen heeft recht op mijn mening ;-)