Vanmiddag was het prachtig weer. En dat is het nog op het moment dat ik dit schrijf. Vanaf de ingang aan de Beerzerweg ben ik eerst de zandverstuiving in gelopen. 
Daar heb ik een plek gefotografeerd waar volgens mij al jaren lang heel veel denappels liggen. Toch aardig om zoiets na jaren eindelijk eens op de foto te zetten.
Bijna aan het einde van m’n rondje kwam ik iets nieuws tegen: een mierensnelweg. Wat is dat in vredesnaam? Nou, dat stond er netjes bij. 
Zie het plaatje links hiernaast. (Klik erop als je ’t te klein vindt om te lezen.) Ik heb een artikel gevonden dat op de website van De Toren is verschenen: Vliegende Brigade maakt verbinding tussen mierenkolonies.
Uiteraard is dit stukje niet compleet zonder een foto van de mierensnelweg zèlf. Ik had trouwens niet de indruk dat ’t er al erg druk was. 
Maar dat kan uiteraard nog komen. Bij leven en welzijn ga ik nog wel eens kijken…
Vandaag ben ik begonnen bij de ingang aan de Beerzerweg.
Een vliegenzwam; bijna altijd fotogeniek, vind ik. En dit is een exemplaar waarop de witte stippen mooi verdeeld zijn. Eigenlijk vind ik vrijwel alle paddestoelen fotogeniek… Deze vliegenzwam zou ik overigens gemist hebben als ik deze keer m’n ‘vaste’ route gevolgd had. Een beetje zwerven is ook wel leuk; paden genoeg in dit gebied.
Zo tegen het einde van mijn wandeling zag ik deze varen, groeiend op een boom, in een oude ‘wond’. Ik had deze combinatie al vaker gezien, maar de varen staat er nu wel mooi bij.
Vanmiddag was het in eerste instantie droog, en aangezien ik zin had in een eind wandelen…
Inmiddels was het opgehouden met zachtjes regenen. Het mooie daarvan is dat er druppels op je foto kunnen komen, en het geeft ook wel een mooie glans aan de hoeden van de paddestoelen.
Deze keer heb ik bladeren van de Amerikaanse eik gefotografeerd die anders verkleurd waren dan 
Voorzover ik kan bekijken is deze hondepoep ingepakt in een soort schimmel. Gelegd of vervormd tot een bijzonder symbool.
