Ik las net ergens “als hij ertoe bereidt is”. Vrijwel meteen ben ik gestopt met het lezen van het betreffende artikel, in de veronderstelling dat het ’toch wel niks zou wezen’. Een vooroordeel vanwege een fout in de spelling… Ik realiseer me dat dat best lastig kan wezen, zowel voor de schrijver, die een deel van z’n doelgroep mist (waarbij ik – heel arrogant – veronderstel dat er meer mensen reageren zoals ik), als voor de lezer, die wellicht iets mist; misschien wel iets heel belangrijks of interessants.
Als ik iemand hoor zeggen “Ik besef me” of “Ik irriteer me” haak ik ook af. Verkeerd taalgebruik. Maar ik vermoed dat ik daar niet zo heel lang meer mee door kan gaan, aangezien ik deze uitdrukkingen ook (steeds meer) hoor van mensen waarvan ik de intelligentie op een redelijk niveau inschat.
Geen idee wat er fout is in de gegeven voorbeelden? Tsja …
Maak ik zelf geen fouten? Ik vrees van wel… Maar dan lees je ’t toch gewoon fijn niet?!
Overigens ben ik van mening dat het weglaten van de tussen-n, zoals in kerkeraad, ruggegraat, pannekoek, géén fout is. Maar daar kom ik bij gelegenheid en onder Jakobitisch voorbehoud nog wel een keer op terug.